L’ultimo mese inizia

De laatste maand gaat in.

Zaterdag 29 augustus 2020, zwarte zaterdag. 16 gasten vertrekken en 15 gasten komen weer aan. Normaal vertrekken er een aantal gasten de vrijdag er voor, nu maar twee en dan nog op zo’n laat tijdstip dat we geen tijd (zin) meer hebben om ‘s-avonds al te gaan schoonmaken.
Dus om half zes de wekker  gezet en om zes uur beginnen, gemiddeld doen we zo’n 40 à 45 minuten over een unit. Het maakt iets uit of de gasten de schoonmaak zelf hebben gedaan, desinfecteren moeten we toch. Dweilen is voor veel gasten toch een probleem of iets wat niet in het woordenboek staat. Een hele snelle koffiebreak en de lunch overgeslagen, waren om drie uur de 16 caravans schoon. Bij de tent stonden al vele nieuwe gasten te wachten, gemiddeld vier personen per caravan, dus  druk genoeg. Tussendoor even tijd genomen voor het eten en rond acht uur ‘s-avonds waren we klaar. Dan begint het wachten op de gasten die later aankomen. Blijken er twee geannuleerd te hebben, wat nog niet in het systeem was verwerkt, dan kan je lang wachten.
Iedereen zit op zijn of haar plekje.  De tolweg gasten: Of wij weten waarom er meer dan 60 euro afgerekend moet worden op de tolweg. en vraag 2  Zijn er tolwegen in Italië dan ?? uhh ja…. Tsja, al je het voor elkaar krijgt om bij de tolpoorten door te rijden dan moet je de hoofdprijs betalen aan het einde van het toltraject. Dit wilde ze niet betalen , krijgen een bonnetje mee en zijn doorgereden. Die zijn op de terugweg aan de beurt of krijgen een verrassing thuis. Goed voorbereid op vakantie ..niet dus. De twee laatste plekken worden al weer volgeboekt en tot de laatste dag (19 september) hebben we gasten, hoewel op 12 september zullen de meesten weer vertrekken.
Onze Tolweg gasten krijgen het voor elkaar om op één dag kortsluiting te veroorzaken (gelijk meerdere caravans zonder stroom). Hebben ze het elektrische koffiezetapparaat op het gas gezet. Komen zonder gas te  zitten ( huh kan niet.. we zitten op het gasnet), de televisie om zeep te helpen en hun zoontje ziek te krijgen. Ze blijven twee weken, iets zegt ons dat we hier veel mee te stellen krijgen.
Gisteren, voor het eerst een echte regendag gehad (middag en avond) en het is een stuk koeler. Wel even lekker maar gaat toch snel vervel

Woensdag, geen reparatie vragen van onze Tolweg gasten, nou ja vooruit een kapotte buitenlamp, dat mag. Even wat administratie doen en een paar kleine dingetjes op de camping. Deze middag staat Ferrara op het programma op c.a. 55 km van de camping.

Ferrara is de hoofdstad van de gelijknamige provincie in Emilia-Romagna. De Po di Volano, een tak van de rivier de Po, ligt enkele kilometers ten noorden van de stad. Ferrara heeft brede straten en vele paleizen die dateren uit de 15e eeuw, toen Ferrara de zetel was van het huis van Este. Het meest opvallende gebouw is het vierkante kasteel van het huis van Este (= Castello Estense), in het centrum van de stad. Dit is een stenen gebouw waaromheen een gracht ligt, met vier torens. Bezoek gebracht aan het museum en natuurlijk één van de torens beklommen om over de stad uit te kunnen kijken. De stad heeft veel oude gebouwen, maar wat betreft winkels viel het een beetje tegen, hiervoor moet de toch naar de rand van de stad.

Bericht gekregen dat er geen boekingen meer binnen kunnen komen. Op donderdag (2), zaterdag (8) en maandag (2) krijgen we nog gasten binnen. Vanaf deze datum zijn er alleen nog maar vertrekkende gasten. Zodra een accommodatie vrijkomt kunnen we deze winter klaar gaan maken en alle administratie (reparatie/onderhoud formulieren en inventaris aanvragen ) gaan invullen. Langzaam aan begonnen met opruimen rondom de leefcaravan en de opslag/receptie tent. De eerste 6 units zijn inmiddels klaar en kunnen door de technische dienst onderhanden worden genomen.

Marijke heeft nog even genoten van een behandeling bij de schoonheidssalon hier in Porto Garibaldi, terwijl Maarten het strand heeft opgezocht.  Het wordt op de camping al erg rustig. De caravans en huisjes zijn nog goed bezet. Deze week is het animatieteam nog actief en daarna gaan ook zij weer op huis aan.
De Tolweg gasten hebben zich redelijk rustig gehouden…hoewel ze zochten ons voor informatie, ze hebben een hondje gekocht bij een soort asiel en willen deze A: meenemen naar die Heimat en. B:.. of het hondje in de caravan mocht. bij A : succes bij B : nee. Kort maar krachtig. Oja.. ze konden de wasmachines niet vinden….staat groot op de plattegrond!!.

Support & quality is een paar dagen langs geweest om ons tips te geven voor de afbouw, waar we aan moeten denken en op moeten letten. Tevens is het Troubleshooter team aanwezig om de collega’s van Roan (weer) te ondersteunen. We moeten even onze draai vinden bij de afbouw, het is totaal anders dan de “normale” schoonmaak. Alles moet schoon naar binnen, horren van de ramen en onderhoudslijsten invullen , water er af, geiser afsluiten en het stroom eraf.

De lijsten gekregen om onze voorkeur uit te spreken voor volgend jaar. Zelf willen we nog wel een jaar op deze camping werken. Even een “normaal” jaar draaien. Wat wel anders is, dat er in 2021 een verplicht schoonmaak komt. Maakt het voor ons een stuk eenvoudiger, kunnen we zelf onze schoonmaak inplannen.
Ja hoor onze Tolweg gasten hebben zich weer gemeld, geen tv , geen airco, tafel kapot en douchebak zit los…..zucht ..Tv werkt en airco is oké, gewoon van de instellingen afblijven. Tafel beschadigd en wat ze met de douchebak gedaan hebben ???. Het waren hele aardige mensen ,maar een beetje…!

De meeste gasten zijn nu weg en beginnen de dag met een ontbijtje aan de strandbar. Heerlijk van de eerste zonnestralen genieten en natuurlijk van de zee en het strand. Eindelijk gelukt: we mogen in het zwembad, volgens onze troubleshooters is dat een unicum. Maakt ons niet uit, het water was heerlijk (nou eigenlijk best wel koud) en lekker om na een dagje werken even te kunnen afkoelen. Kan natuurlijk ook in de zee, maar dat is toch anders.

Wij hebben aan Roan/Go4camp doorgegeven dat wij op 27 september de camping gaan verlaten. Maar dat wil nog niet zeggen dat we naar huis gaan. We gaan  een paar dagen naar het Hotel Seefelderhof is Oostenrijk. Ons even lekker laten verwennen (Spa en wellness)om vervolgens op 1 oktober huiswaarts te gaan.
Voorlopig is dit het laatste verslag van ons avontuur in Italië. Terugkijkend: een hele leuke tijd met van tijd tot tijd erg hard werken. Overwegend leuke gasten en leuke gesprekken en contacten gehad. Goede contacten met receptie en medewerkers op de camping. Goed restaurant en natuurlijk de zee op kruip afstand. Verschillende gasten komen volgend jaar terug of hebben al geboekt. Leuk om te horen is dat ze het fijn vinden dat wij hier dan ook weer zijn. Dus je raad het al, we gaan volgend jaar (99,5% zeker) weer hier naar toe (als Roan/Go4camp hiermee akkoord gaat).

Bedankt voor het lezen en …tot het volgende avontuur

Giorni frenetici,giorni tranquilli

De camping zit nu behoorlijk vol, zo vol dat ik de wagen niet meer naast de caravan kan zetten. Niet zo heel erg , maar een auto en naast je terrasje kunnen/mogen zetten is voor velen toch een dingetje. Liefst zetten ze hem naast hun bed , kunnen ze er ‘s-nachts een arm er om heen slaan. Bijna alle “gaatjes” van 2 of drie dagen zijn bezet door veelal Italianen, maar ook Nederlanders die van een andere camping komen en nog een dagje zee er aan vast willen knopen. Andersom zie je het ook, mensen die hier weggaan, pakken een paar dagen Gardameer mee.
We hebben drukke dagen (giorni frenetici), met name de zaterdagen zijn knetter druk. En natuurlijk rustige dagen (giorni tranquilli), dagen met een paar wissels. Natuurlijk zijn er de dagen dat er geen wissels zijn (woensdag, vrijdag en zondag),maar dat zijn niet altijd rustige dagen. Verstoringen en late vertrekken gaan de hele week door.

Al twee keer met een verstopping te maken gehad, maar daar kan ik de hulp van de camping inroepen. Het blijft maar gokken wat men allemaal door de afvoer gooit. Als je soms de enorme troep ziet in de caravans, vraag je je wel eens af, krijgen we deze nog wel netjes terug. Er zijn mensen die de boel zeer netjes achterlaten, maar ze zijn er ook die (soms na 3 dagen) er een zwijnenstal van maken. Er zijn natuurlijk fijne gasten ( het merendeel hoor), maar er zitten ook zeikers bij. Oh er lag een kruimel en een grassprietje in de caravan tot botweg niet fatsoenlijk tot ziens zeggen en een klerezooi achter laten. Maar de reacties en contacten met die 95 % fijne gasten maken veel goed.

Woensdag hebben we een dagje uit ingepland en tickets gekocht voor wat bezienswaardigheden in Ravenna. Dinsdagavond nog even een rondje langs de gasten: De één heeft geen warm water, de ander loopt het water in de douche niet goed weg en bij de ander gaat de monteur de volgende dag aan de slag met de airco, zucht wij willen ook een keer weg. Gelukkig is Manuel op tijd voor de geiser en mocht hij voor de airco bij de gasten naar binnen, de verstopping dezelfde avond al aangepakt (hoop ik).
Dus  op pad naar Ravenna, ca. 40 minuten naar het zuiden. Midden in het centrum hebben we een parkeerplek gevonden. Gelijk doorlopen naar de Basilica di San Vitale, omdat onze tickets op tijdsblok zijn afgegeven. Maar goed dat we deze online besteld hebben, er stond een enorme rij voor het ticketbureau. Eerdere gasten zijn er ook geweest en hebben de rij getrotseerd tot ze er achter kwamen dat ze tickets konden krijgen voor eind van de dag, dus enkele uren wachten.
De kerk heeft de plattegrond van een achthoekige centraalbouw met daarop een koepel. Deze koepel heeft een doorsnede van 16 m en is alleen aan de binnenzijde zichtbaar. Aan de buitenzijde zit de koepel weggewerkt achter een achthoekige dakconstructie. Het kerkgebouw bevat zowel stijlelementen die in de Romeinse architectuur als in de Byzantijnse architectuur voorkomen. Voor de bouw van de basiliek is gebruik gemaakt van natuursteen en van baksteen. Het meest bekend is de kerk vanwege de mozaïeken, de grootste en best bewaarde buiten Constantinopel. Na de nodige foto’s was het tijd voor een doppio expresso en een americano met wat lekkers erbij bij de eerste tabacceria, tis toch ook een beetje vakantie. Ravenna is een oude stad en best wel mooi om te zien, maar vandaag wel erg warm, dus na een paar honderd meter maar weer een terras opgezocht. Nu neergestreken bij Grand Italia voor een lekkere Spritz Aperol. Door naar het museum waar we voor twee uur kaartjes hadden, te vroeg dus en kwamen er nog niet in. Dus maar weer een terrasje opzoeken om wat te eten. Bij Il Roma aan het piazza del Popolo hebben Mosselen en kiepkotelet gegeten en lekkere rauwe ham. Het museum was wel aardig, het hoogtepunt was de kapel met veel mozaïek, maar dat hadden we ook in de Basiliek San Vitale al gezien. Inmiddels tijd om terug te gaan, Max zit alleen in de caravan ( met airco) en moet er ook een keer uit.
Op de camping gelijk een rond gemaakt langs de gasten die morgen gaan vertrekken.

De eerste zaterdag met veel aankomsten en vertrekken ( 9 in en 9 uit) is goed verlopen. Gelukkig zijn er drie gezinnen de avond ervoor vertrokken. Hierdoor hebben wij deze accommodaties in de avonduren kunnen schoonmaken. Blijven er nog maar 6 over voor de volgende dag. Spreek je vertrektijden af en ja hoor het eerste belletje , we zijn al klaar kan je nu komen voor de check. Ja dat kan maar eerst de gasten die netjes die zich aan de afgesproken tijd houden. Een Duitse familie verhuurd zelf ook vakantie woningen en weten hoe het werkt, de accommodatie perfect schoon achter gelaten. Graag 100 van zulke mensen 🙂

Gisteren een meisje van één van onze gasten die de weg naar de caravan niet meer wist, via de receptie opgeroepen en Lisa is binnen de kortste keren weer herenigd met haar ouders. Eerder die dag was ik (Maarten) even alleen op pad en vraagt een meisje waar mijn oma is. Ze zijn gewent dat we altijd met z’n tweeën zijn, Leuk. Als we ‘avonds zonder Max lopen (gebeurt niet zo vaak) vraagt men ook al waarom hij er niet bij is. Als wij na het eten klaar zijn om ons rondje te doen staat Max al bij het hekje, einde van onze ronde gaat altijd over het strand. Vind hij heerlijk om dan even te kunnen rennen.

Inmiddels de 6e of 7e keer onder een caravan gelegen om een lekkende koppeling te repareren. Lekt al de hele dag en bij onze avond ronde melden ze dit pas. Met een zaklamp er weer onder, Marijke een eind verderop bij de hoofdkraan, maar goed ook weer gelukt , hoewel de gehele koppeling vervangen moest worden. Afscheid genomen van enkele gasten. Onze Duitse-Russen of Russische Duitsers hebben er weer een zooitje van gemaakt. Binnen drie dagen, twee keer de wc volledig verstopt. Als je hele toilet rollen gebuikt moet het ergens een keer fout gaan
Al eerder chocolade van gasten gekregen, vandaag stonden er een paar pilsjes en een fles wijn met een kaartje voor ons klaar. Weer erg lief, fijn dat je werk ook zo gewaardeerd wordt.

Voor Italië zijn de corona regels weer iets aangescherpt. Direct de gasten geïnformeerd en ‘avonds ging de directeur van de camping langs alle couriers om te zeggen dat we een gezinscamping hebben en dat ze geen paniek willen hebben en 1 meter afstand een afdoende maatregel is. De regels binnen Italië zeggen duidelijk iets anders, die 1 meter is in deze drukte niet altijd haalbaar, wij blijven onze klanten op de juiste wijze informeren. Zelf blijven we ver weg van alle drukte en dragen tegenwoordig ‘s-avonds op de camping onze mondkapjes.

Gisteren (woensdag) onze (bijna) vrije dag, in ieder geval een dag zonder aankomsten, zijn we de Abdij van Pomposa gegaan. Pomposa Abbey is een benedictijns klooster in de gemeente Codigoro nabij Ferrara, Italië. Het was een van de belangrijkste in Noord-Italië, beroemd om de Karolingische handschriften die bewaard zijn gebleven in de rijke bibliotheek, een van de rijkste Karolingische archieven, en om de romaanse gebouwen.Na een klein (half) uurtje waren we hier wel weer uitgekeken. Nog even aan het stand liggen en we gaan ons opmaken voor twee super drukke zaterdagen.

il vero lavoro sta per iniziare

Het echte werk is begonnen

 

Geen grote schoonmaak meer, alles is klaar voor de verhuur. Maar goed ook, voor het eerst zitten we helemaal vol.
We hebben 4 aankomst / vertrek dagen. Door de weeks blijft het bij een paar wisselingen, maar straks gaat het in de weekenden helemaal los.
In augustus 16 aankomsten en 16 vertrekken op één dag. Maar daarover later meer.

We hebben nu veel meer vrije tijd op de camping. Klusjes blijven er altijd, vlak voor de aankomst van gasten blijken een aantal airco’s het niet te doen. Geen gas/vloeistof in de airco’s, ja dan worden ze niet koud en dat is wel een belangrijke functie van een airco en zeker bij temperaturen van dik boven de 30 graden. Collega’s van Tahiti weer op bezoek gehad, even een wc inlaat lenen, die gaan daar regelmatig stuk en gelijk maar weer even uit eten gegaan in het restaurant op de camping.

Ja, ze zijn er, dik 30 graden en in de avond niet onder de 25 en dan toch nog in de caravan TV willen kijken. Maar na een onweersbui met veel wind willen de satellietschotels wel eens een eigen wil krijgen en dwars gaan liggen, in dit geval staan. Op een ladder staan draaien aan die handel en Marijke op de Tv kijken. Ja er is beeld , nu niet meer…maar ik heb er nog niet aan gedraaid enz enz enz. Ja , nee , oh bijna, nee nu issie weg , ja er is weer beeld, kom je van de ladder …ahh nu issie weer weg. Kortom een lange tijd later is er beeld , af en toe een paar blokjes, het moet maar voor even. Als ons regioteam volgende week langs komt kijken we verder, zij hebben satellietzoeker voor het fijne afstemmen. De volgende dag onze Poolse gasten..we hebben weer geen televisie…zucht. We hebben een halve boom gesnoeid en de TV heeft weer ontvangst, jammer ze gaan morgen weer naar huis.
Naast sokken, luiers zaklampen en ander ongeregeld, hebben we nu een achtergebleven navigatie systeem gevonden. Even aangezet, niets van te verstaan of te lezen, dus Pools. Ligt alweer klaar om nagezonden te worden. Zou eigenlijk niet geadresseerd hoeven worden, tis toch een navigatie 🙂

Marijke, de bofkont, mocht al twee keer naar de tandarts, een kies afgebroken. Tijdens het pizza eten  had ze een stuk kies in de mond. Ik zag al dollartekens in mijn ogen, dit gaat het restaurant een aantal gratis maaltijden kosten, maar het was haar eigen kies.
De gegevens van de tandarts van Samantha (receptie) gekregen en na een eerste controle is de kies gerepareerd. Volgende week terug voor de finishing touch.

Controle van de airco’s gehad , blijkt dus dat er één wat gas lekt. Nieuwe plug er in bijgevuld en draait (koelt) weer als een tierelier.
Maar mooi dat ze in de haast in het begin van het seizoen 4 units vergeten waren te vullen. Achteraf was er toch één zo lek als een mandje. Met twee man is de volledige airco (binnen- en buitenunit ,elektra en alle gasleidingen) vervangen. Zo voorlopig geen klachten meer.

Woensdag, geen aankomsten en één vertrek om 22:00 uur in de avond, tijd om er eens op uit te gaan. Vandaag naar San Marino geweest zo’n 85 kilometer zuidelijk. San Marino is met zo’n 61 vierkante kilometer oppervlakte het kleinste land ter wereld. Het telt ongeveer 32.000 inwoners. Het land is een enclave, die geheel omringd wordt door Italië. De stad San Marino is gebouwd op drie heuvels. Het hoogste punt bevindt zich op 756 meter. Waar San Marino staat bekend om het belastingvrij shoppen, maar als je de prijzen ziet is het niet zo belasting vrij. De benzine is maar 3 cent goedkoper en Marijke heeft in Porto Garibaldi haar parfum goedkoper kunnen kopen dan hier. Maar wel heel leuk om hier rond te slenteren/klimmen. Lekker geluncht met mooi uitzicht richting Rimini. Tijdens het achteruit rijden en daarna weer vooruit bijna de hele achterbumper van de wagen gereden. Hard plastic en natuurlijk wat dingetjes afgebroken. Zelf aan het sleutelen gegaan en het weer redelijk goed kunnen repareren met een paar parkertjes is de wielkast weer gemaakt.

Weer wat klusjes klaar en Tv’s opnieuw geïnstalleerd. Her en der een kapotte geiser of airco is inmiddels normaal. Gast sluit zijn elektrische auto en frituurpan aan terwijl de airco en tv aanstaat. Goh..ik heb geen stroom meer..nee gek hé. En dat vlak voor de start van de F1 ,die we gingen kijken met een groep gasten in het restaurant. Een ander krijgt zijn deur niet op slot. Drie keer voor gedaan en dan nog niet lukken…best wel moeilijk een sleutel omdraaien. Je blijft je af en toe verbazen hoe mensen reageren op kleine verstoringen als je het al verstoringen mag noemen.

Vandaag een flinke onweersbui gehad, alles stond blank hier, zelf was ik net onderweg met een gast naar het ziekenhuis (Ospedale del Delta) en later langs de farmacie, niets ernstigs gelukkig. We zitten vanaf nu bommetje vol, Italianen boeken de laatste plekjes,echt waar, voor twee nachten. Hier hebben we dubbel werk aan, twee keer in de week dezelfde caravan schoonmaken, geweldig 🙁 maar niet heus. We hebben vrij veel Duitsers van Poolse origine deze week, verder ligt het aantal Duitsers en Nederlanders redelijk gelijk. Het aantal Denen wordt iets minder.

Maar… goed we blijven genieten van de zon / strand en zee. Lekkere ligbedjes voor het strand gekocht, parasolletje erbij en het warme zeewater in. Deze rustmomenten zijn meer dan welkom.

Silenzio prima della tempesta

De boekingen blijven nu binnenstromen en het aantal annuleringen is vrijwel nihil. Stilte voor de storm. Alle accommodaties zijn nu klaar (uit de winterslaap gehaald) de ergste schoonmaakklus zit er op. Nu is het een kwestie van bijhouden en schoonmaken bij vertrek.

De eerste Nederlandse gasten hebben we inmiddels binnen en eigenlijk loopt het best lekker. We hebben voldoende tijd voor ontspanning ( strand e.d.). Tussen door zijn er best wat klusjes te doen. Wederom een lekkage gehad, weer een koppeling, onder de unit natuurlijk. Bij de waterkoppelingen moet je een borgring indrukken en dan pas kan hij vastgedraaid worden. Lekker als je op je rug onder de caravan ligt en de koppeling net boven je macht zit. Maar toch weer gelukt. Weer een slot vervangen, kon niet vanuit binnen op slot. Begin nu al door mijn voorraad materiaal te komen. Al naar de plaatselijk elektrohandel geweest om een nieuw stopcontact te kopen. Zo blijf je dagelijks bezig.

Zondags zijn we weer naar Commacchio geweest, nu om de flamingo’s te bekijken. Elke avond vliegen er vele tientallen over de camping. Met de auto konden we een stukje het regionaal park Le Valli de Commacchio in rijden. Op een gegeven moment kan je met de auto niet verder, wel met de fiets , maar ja die hebben we niet bij ons. Een beetje rond gelopen en veel roze flamingo’s/ witte reigers en een bever gespot. Je kan ook met de boot een tochtje maken, maar alleen met een reservering. Hadden we niet maar wel vastgelegd voor de zondag erop. Dit is uiteindelijk ook niets geworden omdat we op een monteur moesten wachten.

Wederom kregen we een melding over een lekkage bij een stacaravan, had er flink de pest in, toch maar even kijken. Hadden onze collega’s van GustoCamp het niet goed gezien, a: was niet bij onze caravan en b: het was de wateraansluiting van de camping. Toch maar even gerepareerd.
De mieren blijft voor enkele gasten een bron van ergernis……hallo we zitten op een bos camping aan zee met erg veel zand!!! Maar goed, wij mogen geen bestrijdingsmiddelen aanbieden, toch maar even kijken. Je verwacht een complete plaag, maar na veel zoeken hebben we toch welgeteld twee miertjes kunnen ontdekken. We hebben wel een unit met mieren overlast. Zijn al weken bezig om deze te bestrijden. Deze week de laatste poging anders moet er maar een extern bedrijf bij komen. Nog even afwachten. Een dag voor vertrek meldt een Belgische gast zich met overlast van mieren…pff zal wel weer, aangegeven dat wij geen gif of andere bestrijdingsmiddelen kunnen/mogen verstrekken , maar toch maar even kijken. Kwamen er honderden mieren uit een stopcontact zetten. Een uur geleden niets te zien en plots een complete plaag. Toch maar met de spuitbus en schroevendraaier naar binnen. Stopcontact en kabelgoten verwijderd en schoongemaakt. Ze vlogen alle kanten op en lijkt er op dat ze zich in de tussenwand schuilhouden. Als de gasten er uit zijn donderdag maar even goed kijken.

Zoals eerder geschreven moesten we wachten op een monteur voor een geiser. Na drie pogingen (zaterdagmiddag, zondagochtend , zondagavond) ging de geiser op maandagochtend weer kapot. Uiteindelijk is er een nieuwe geplaatst. Gelukkig zaten er bijzonder makkelijke /positieve Nederlands gasten in (douchen in een andere Unit) en 3 dagen geen warm water, maar de vakantie niet laten verpesten door zo’n akkefietje. Gelukkig kunnen we ze een etentje aanbieden en hebben de kinderen weer een lekker ijsje gehad.
Onze service gaat ver… gisteren gasten uit NL binnen gekregen, kwamen laat in de middag aan. Geen goede reis gehad, verbrandde koppelingsplaten, de Gotthardtunnel/pass was toch iets te veel voor een zwaarbeladen auto met een 1000 cc motortje, dus de wagen moest naar Ravenna naar de garage. Nu hoopte de gast direct een nieuwe leasewagen mee te krijgen, maar dat ging helaas niet door. Bedrijf gaat siësta houden en de wagen kan niet direct gerepareerd worden. Maar even 64 km gereden om hem van het verlaten trappetje bij de garage te “redden”.
Wachten op een leenauto en reparatie van de eigen wagen.

Het inchecken is vanaf 17:00 uur maar velen staan al ’s morgens vroeg, na een hele nacht door te hebben gereden, op de stoep. Nu kan je ze nog direct helpen, maar over een paar weken zitten we vol en dan hebben we de tijd wel nodig om caravans schoon te maken. Je zit zo’n dag wel vast op de camping, nummer twee of drie kan tot 20:00 uur inchecken. De gemaakte afspraken met de camping wijzigen iedere keer, dan moet je de gasten voor de slagboom wegplukken (zoals afgesproken, dan staan ze weer voor de receptie tent en de volgende keer mag je ze opzoeken op het terrein.

Vanaf dit weekend zitten we praktisch vol, of het ook overboekingen zijn van Kroatië zijn, dat nu code oranje heeft weten we niet. Hier en daar nog wat puntjes op de bekende i en we zijn er klaar voor. In augustus hebben we een weekend met 16 aankomsten en 14 vertrekken plus een aantal eind schoonmaken. Best wel heftig, maar ook daar slaan we ons wel doorheen. Valt op dat er steeds meer Nederlanders de weg naar Italië weten te vinden. Logisch, Nederland zit mudje vol en de prijzen zijn enorm gestegen. Hier is het rustig, veel ruimte en alle aanbieders werken met flinke kortingen.

We zitten elke avond tot laat buiten, de temperaturen lopen overdag op tot over de 30 graden en in de avond is het nog dik boven de 20. Marijke heeft de inmiddels geïnstalleerde buitendouche al uitgeprobeerd.

Wij gaan vrolijk verder maar het is wel “Silenzio prima della tempesta” (Stilte voor de storm)

Piano , Piano

Het tempo ligt wat lager en passen ons steeds meer aan, aan de tijden van de Italianen. Tussen één en drie even geen activiteit en de “warme hap” pas om een uur of half acht. Lekker rustig aan , piano … piano ! De temperaturen zijn perfect in Italië, de airco werkt de hele dag. Voor Max hebben we een aangename temperatuur van 22 graden binnen wanneer wij aan het werk zijn. Ook hier aan de Adriatische kust kan het behoorlijk spoken. Van de week ‘s-nachts een echt zware storm gehad. Op de camping 6 bomen plat, en alles lag vol met takken, bladeren en andere materiaal wat niet goed vast zat. Wij zitten gelukkig in een stacaravan, de mensen van Vacansoleil moesten aan de tentstokken hangen om de boel overeind te houden. Op camping Thaiti net boven ons hebben verschillende bungalowtenten het niet overleefd.

Langzaam komt er iets meer leven op de camping. Verrassend veel italianen. Zou wel handig zijn als deze toch wat meer Engels of Duits zouden kunnen praten, maakt het communiceren toch wel wat makkelijker. Weer de nodige klusjes gehad, van lampen verwisselen tot wanneer je net in bed ligt, eruit moet, omdat ergens de stroom is uitgevallen. Andere gasten hadden lekkage onder de caravan, geen idee waar de waterafsluiting van deze caravan zat. De mensen van de camping erbij. Blijkt voor dit type caravan de aansluiting in een centrale kast te zitten. Een gesprongen leiding bij de verwarmingsketel was in dit geval het probleem. Geen sleutel van de kast waar de ketel hangt dus het slot is er uitgeboord. Is een klusje wat waarschijnlijk vaker gedaan zal moeten worden. Je moet wel overal achter komen. Net zoals dat enkele caravans te weinig ampère hebben en dus eigenlijk “bijgeplust” moeten worden. Dit gaat gelukkig allemaal via kantoor.

Hadden we een dagje vrij gepland om naar Comacchio te gaan, krijgen we te maken met een gast die wil bijboeken. Prachtig natuurlijk maar er moet wel wat geregeld worden, op zondag! Uiteindelijk toch maar op pad gegaan. Het historische centrum van de stad is gebouwd op dertien eilandjes die door bruggen met elkaar verbonden zijn. De belangrijkste brug is de Treponti uit 1634 die uit vijf bogen en twee torens bestaat. Op het eerste gezicht doet Comacchio denken aan de noordelijker gelegen steden Venetië en Chioggia.
Koffie gedronken op een terrasje waar de Italiaanse bejaarden in heftige discussies / gesprek waren, de week doornemend na de kerkdienst. Na wat rondslenteren lekker geluncht aan het water. Naast visjes zagen we nog een slang voorbij zetten, een waterslang, waarschijnlijk een gardena :-).
Max is inmiddels naar de Italiaanse trimmer geweest, een keurige Italiaanse coupe en een lekker geurtje. Max krijgt af en toe kleine stekel bolletjes tussen zijn tenen, geeft veel irritatie en kapot gelikte poten op. Af en toe loopt hij met een verbandje om zijn poten. Marijke heeft de plaatselijke pedicure- en schoonheidssalon gevonden,hier zijn de eerste afspraken vastgelegd. Blijft je verbazen dat de jongelui zo slecht of nog vaker helemaal geen Engels en/of Duits kennen. Maar we komen (bij een enkele Italiaanse gast) met Google translate er best wel uit.

Onze troubleshooters hebben ons verlaten en zijn richting Gardameer vertrokken. Was erg fijn om Dave en Annemarie in de buurt te hebben, zowel zakelijk als prive. Veel leuke borrelmomentjes gehad bij de strandbar. We hebben de samenwerking op z’n Hollands afgesloten met Karbonade, bloemkool met een bloempapje en gebakken aardappels en appelmoes (jazeker dat hebben we hier 🙂 ). Vannacht een echte zandstorm gehad. Had ik gisteren net de auto gewassen 🙁 . Op één van de units is een dikke boomtak terecht gekomen. De camping gaat dit opruimen.

Morgen krijgen we voor twee dagen het Quality and Supportteam op bezoek. Zij gaan ons verder adviseren over de service en kwaliteit die geleverd moet/kan worden. Met de service zit het wel goed, we gaan een lesboek opsturen naar een Italiaanse gast (waren ze vergeten) en hebben gisteren de kinderen van onze gasten op een ijsje getrakteerd. Viel best in goede aarde.

Een van de units kregen we maar niet ongedierte vrij (mieren). Verschillende pogingen gedaan, bleek achteraf dat in een elektrakastje in de slaapkamer een enorm mieren nest zat. Deze geruimd en flink gespoten, van de week maar even kijken wat het effect is. We hebben deze unit toch echt wel nodig in augustus.

De restaurant eigenaar heeft alle couriers uitgenodigd om een pizza en een pot bier te komen drinken. In de hoop dat wij zoveel mogelijk gasten doorverwijzen naar zijn toko. Dit wil hij ons twee keer per maand aanbieden….zeggen we natuurlijk geen nee tegen.
Het wordt al moeilijker een plekje te vinden in het restaurant, het begint nu toch wat voller te worden, met name in de huisjes, de toeristische plaatsen blijven door de weeks behoorlijk leeg. In het weekend komen er veel campers.

De boekingen en last minutes blijven nu geregeld binnen komen, op zich niet zo erg maar boekingen van 2 of 3 dagen, met linnenpakket en huur van allerlei attributen én nog een eindschoonmaak is wel het ergste wat je kan krijgen. Maar ja, ook dit hoort er bij…..

Weinig of geen Nederlanders !?

Met de schoonmaak zitten we prima op schema en krijgen steeds meer tijd om andere dingen te doen. Bij de één moet een lekkende waterreservoir van de WC gerepareerd worden bij de ander werkt de buitenlamp niet meer. Zelfs het om zeep helpen van de programmering van de TV / decoder krijgt een klant voor elkaar. Naast het bestrijden van opdringerige mieren loopt eigenlijk alles best wel soepeltjes.
Onze Troubelshooters hadden grondzeilen meegenomen en we konden eidelijk de receptietent verder inrichten. Alle voorraad overgebracht van een accommodatie (kan deze weer in de verhuur) naar de tent. De koelkast op een steekwagen van de opslagcontainer naar de tent gebracht en de bolderkarren klaar gezet voor de verhuur. De tent mag nog niet als receptietent gebruikt worden i.v.m de Covid-19 protocollen, maar zodra deze wat versoepeld gaan worden (en we hopen dat dit al spoedig kan) zijn wij in ieder geval klaar.

spiaggia

Het aantal boekingen valt een beetje tegen en met name Nederlandse / Belgische en Poolse gasten haken op het laatste moment af. Wat we op de TV zien is Nederland nog heel erg bezig met het coronavirus. Hier in Italië op de camping zijn er bijna geen beperkingen meer, alleen in de winkels zijn nog mondkapjes en handschoenen verplicht. De Duitse gasten komen nog wel en steeds meer Italianen weten de weg naar Go4camp/ROAN te vinden.
Maar zoals Ricardo (Directeur van de camping) al zei, er zijn op dit moment c.a. 1000 gasten te weinig. Het zou best wat drukker (gezelliger) mogen zijn. Heeft ook z’n voordeel, je hoeft niet te bespreken in het restaurant om een heerlijk pepersteak te eten en een lekkere pizza. We hebben deze week het “workersmenu” gekregen en kunnen nu voor € 9,- een drie gangen menu “krijgen”. Normaal krijgen we al 20% korting op onze rekening, omdat je hier werkt.

Van de week collega’s van een nabij gelegen camping op de koffie gehad, was gezellig en zo krijg je meer informatie hoe het er op andere campings aan toegaat. Zij mogen wel in het zwembad, wij niet (zelfs niet nu het zo rustig is. We hebben gelukkig het strand op kruipafstand en hebben een parasol en twee stoelen bij de leefcaravan die meegaan. Maximaal twee en een half uur anders verbrand je hier levend.
Haha net op camping Thaiti geweest, even een kinderbedje geleend (onze levering komt pas volgende week) mogen ze daar nu ook niet meer zwemmen in het zwembad. Zelfde reden als hier, als alle medewerkers naar het zwembad gaan, nemen die ruimte in voor betalende gasten 🙁
Hadden we net afgesproken om daar een keer te komen zwemmen. Dus toch maar de zee in.

Vanaf maandag gaan we accommodaties schoonmaken waar de gasten van zijn vertrokken. Deze schoonmaakklus is met z’n tweeën snel klaar. In één accommodatie bleek een kloel/vrieskast stuk. Wel stroom geen koeling. Staat nu voor 24 uur op z’n kop om het gas te verplaatsen en daarna weer 24 uur op z’n pootjes. Schijnt dat dit wel eens wel helpen. Niet gangbare werkwijze maar het proberen waard.
Het is nu weer zondag, tijd voor Spiaggia e Mare of wel Strand en Zee. Even met Finn videobellen, maar hij blijft het maar vreemd vinden Opa en Oma op de telefoon.

spiaggia

Druk is van de ketel

Poetsen ..poetsen. In totaal moeten we 23 units schoonmaken. Zoals eerder aangegeven worden de bungalowtenten dit jaar niet opgezet,scheelt toch weer 8 accommodaties. Met een mobilhome waren we eerst met z’n tweeën een hele dag bezig (alleen de binnenkant dan), nu redden we dit in c.a. 5 uur. Voor de buitenzijde kan Maarten 2 a 3 units per dag schoonmaken, maar ja dan ben je niet beschikbaar voor de binnen zijde. De woonmobil is door de vorige beheerder netjes achtergelaten en doordat we nu wat routine krijgen, vliegen we er nu wat sneller door.

We hebben in verschillende accommodaties voorraad staan en daarnaast staat er een 20 ft zeecontainer vol met materiaal. Alles moet uiteindelijk uit de accommodaties en daarvoor hebben we de receptietent opgezet, daarin gaat al het reservemateriaal. Dozen vol met kussens, dekbedden en overig materiaal moet worden verdeeld over alle schoongemaakte accommodaties. Voor elke accommodatie is een BBQ beschikbaar, maar deze zijn spiksplinter nieuw en zitten nog in dozen, dus ‘s-avonds moeten we die krengen in elkaar zetten. Gelukkig hebben onze Troubleshooters er ook een aanzienlijk deel voor hun rekening genomen. De opslag/receptie tent verder aangekleed met een partytent, mededelingenbord en voor de extra zichtbaarheid een grote banner.

Er is best wel voldoende tijd om even afstand te nemen van het werk of van het schoonmaken. Uiteraard moeten we op pad voor onze eigen boodschappen, maar ook om voor het werk de nodige spullen aan te schaffen. Sleutels bij laten maken bij de plaatselijke Ferramenta, in totaal drie keer geweest, geen voorraad sleutels, volgens afspraak een week later weer terug en nog geen voorraad, uiteindelijk afgesproken dat hij ons zou bellen zodra de sleutels binnen zijn. Heeft zich daar keurig aangehouden, wel knap als je een telefoontje krijgt van een Italiaan die geen wordt Engels spreekt en wij geen italiaans en elkaar toch begrijpen. In het winkelcentrum toch maar lange (training) broeken gekocht, want het stikt hier van de muggen. Over onze veranda hebben we een heel grote muskietentent geplaatst (couveuse) om ‘s-avonds en ook overdag redelijk veilig te kunnen zitten. We beginnen elke ochtend best wel vroeg, tegen half acht zijn we klaar en om acht uur gaan we aan het werk, daarom kunnen we (bijna) elke dag, om vier uur de dag afsluiten met een drankje in de strandbar. Daarna rond zeven uur gaan we terug naar de leefcaravan om te koken of door te rollen naar het uitstekende restaurant op de camping.
Max is helemaal gek van de golfkar. Hij vind het heerlijk om een stukje mee te rijden over de camping. Zit dan prinsheerlijk op het bankje om zich heen te kijken.

We hebben de eerste gasten al ontvangen (3) en dit weekend komen er 5 bij en gaat er één weer weg. Bij de allereerste gast ging het even moeilijk omdat er een veschil was tussen de inforamtie (booking) op internet en hetgeen wat men kreeg op de camping. Even snel schakelen met kantoor en binnen het uur was het in volle tevredenheid opgelost voor de klant. Contact en support vanuit het kantoor is goed en “onze” troubleshooters blijven en nog even bij ons om ons met raad en daad bij te staan. Regelmatig even bij de gasten langs of alles nog in orde is en de dagen vliegen zo voorbij. We liggen goed op schema, voldoende units zijn schoon, vrijwel alle unit zijn van buiten schoon en zoals de aanhef al verraad …de druk is van de ketel.

Wij (Go4camp) en Roan waren als eerste op de camping, nu zie je langzaam Gustocamp (ook Nederlanders) en Vacansoleil en Suncamp de boel opstarten (deze laatste twee door Engelsen). We hebben de briefing (preek) van Ricardo de directeur aangehoord en hebben goed contact met Samantha en Antonio van de receptie. Het is nog erg rustig op de camping, wat Duitsers en Italiaanse campers. Er heerst denken we toch veel onzekerheid over wat men hier zal aantreffen. De maatregelen zijn best wel soepel, hoewel de Italianen denken wanneer zij een mondkapje dragen, dat dan de 1 meter afstand niet meer geld. Op de camping zijn helemaal geen beperkingen, alleen als je naar de bar gaat om drinken te halen moet je een mondkapje voor( en bij het betalen). Afgelopen donderdag naar het dorp gegaan. Kon verse vis vanaf de boot kopen en er was een grote weekmarkt door de hele dorpsstraat. Best wel gezellig en weer wat groente en fruit ingeslagen.

Het weer is best wel goed, maar het kan hier goed spoken aan de Adriatische kust. Overdag volop zon met hoge temperaturen en tegen de avond vaak een (onweers)bui. Overdag zit Max in de leefcaravan , om elf uur hebben we hier onze koffiepauze met Dave en Annemarie. Dan kijken we of er nieuwe boekingen zijn, maken de aankomstlijsten voor de camping in orde en bespreken we de lopende zaken. Rond een uurtje of half twee gaan we uitgebreid lunchen, weer met Max wandelen en rond vier uur is het mooi geweest. Kortom de druk is van de ketel.

Aankomst voor de gasten is om 17:00 uur, dit i.v.m. Covid-19 zodat wij iets meer tijd hebben om de accommodaties te desinfecteren. Vanmorgen 7:15 stonden de eerste gasten al op de stoep. De rest komt verspreid over de hele dag binnen. Nu het zo rustig is kan dat nog, maar straks zullen ze toch echt moeten wachten tot we tijd hebben. Tijdens zo’n wisseldag is er niet veel ruimte om andere dingen te doen. Steeds omkleden van receptie kleding naar werkkleding en andersom is ook geen optie. Dus maar relax op de veranda wachten tot iedereen binnen is. Het is toch ook een héél klein beetje vakantie.

Settelen in Italië

Eindelijk was het zover. De planning om eerste pinksterdag te gaan rijden hebben we los gelaten. Zou betekenen dat we op 1 juni in Italië aankomen met als gevolg, dat we twee weken in quarantaine moesten. Nu zijn we vertrokken op dinsdag 2 juni en reden we op 3 juni Italie binnen. Op 3 juni gingen de grenzen officieel open. De auto zat goed vol en achteraf zijn er zaken die we beter konden meenemen en andere dingen thuis hadden kunnen laten. Maar ja als je alles van te voren wist ….!

‘s-Morgens om 8 uur vertrokken en uiteraard waren we binnen 5 minuten in Duitsland. Sommige stukken best wel druk en de nodige Baustelle’s zorgden voor een klein beetje vertraging. Rond 15:00 uur reden we Füssen binnen, pal aan de Oostenrijkse grens. Prima overnachting in het Best Western Plus Hotel gehad. In het dorpje kwamen we heel toevallig ook onze mede beheerders (Mathé en Mariette) van Roan tegen. Gelukkig waren alle restaurants e.d. open en konden we heerlijk genieten van een hapje en drankje.

De volgende ochtend bijtijds opgestaan en weer op pad naar de Oostenrijkse grens. Er was controle, en de mededeling dat we op doorreis naar Italië zijn, was voldoende om verder te mogen rijden, verder niets hoeven te laten zien. We hadden vanuit Roan/ Go4Camp de nodige formulieren meegekregen voor het geval dat je aangehouden wordt. De Fernpass was behoorlijk in onderhoud, dit gaf even wat oponthoud. De eerste stop net voor Innsbruck  kwamen we collega’s tegen die naar de camping Haïti in Italië gingen, zo’n 10 km boven ons. Samen eigen gebakken cake gegeten en snel weer door. De Brennerpas gaf geen problemen, alleen maar vrachtverkeer, we konden lekker opschieten.

In Italië bij onze tweede stop kwamen we weer collega’s tegen , dit bleken onze Troubleshooters (Dave en Annemarie) te zijn en ook onderweg naar “onze” camping Spiaggia e Mare. Zij komen ons de komende weken ondersteunen. Zonder enig oponthoud kwamen we rond 15:00 uur aan op de camping. Op het moment dat we in gesprek waren met Samantha van de camping kwamen Mathé en Mariette er ook aan.

Op zoek naar de sleutels en we hadden deze gelukkig gevonden op de afgesproken plaats. Eerst maar even de leef accommodatie voor de komende 4 maanden inspecteren. Moest wel het e.e.a schoongemaakt worden maar hij was niet verwaarloost achtergelaten. De ruimte om de leef accommodatie is perfect, volledig afgezet en Max kan vrij rondlopen. Badkamer en slaapkamer in orde maken en lekker bijtijds naar bed. Gas hadden we nog niet het was even behelpen. De volgende dag alleen maar bezig geweest met de leef accommodatie en boodschappen doen. De Bennet / Lidl en een Chinees (soort Action/Kruidvat en Wibra  in één) liggen op korte afstand van de camping. De fietsen gevonden, samen met de bolderkarren en bagagewagentjes voor achter de fiets. Vrijdag kwam het regioteam langs met materiaal en ja hoor onze golfkar. Alles heeft natuurlijk lang stil gelegen en de bevoorrading moet weer op gang komen. 

Vrijdag zijn we van start gegaan met het schoonmaken van de mobilhomes, eerst alle sleutels passen, brak er bij één natuurlijk een sleutel af en moest worden uitgeboord ( lange leve onze troubleshooters). In veel mobilhomes staat voorraad en liggen de tenten die er eigenlijk al hadden moeten staan. Maar we kregen te horen dat deze niet opgezet gaan worden.

Normaal zijn de accommodaties van buiten al schoon, maar ja een andere situatie nu, dus dat moet er maar even bij. Gelukkig hebben we een hogedrukspuit tot onze beschikking. Per huisje zijn we toch één dag bezig met z’n tweeën. In enkele moeten de gordijnen en kussens worden vervangen. Weer extra werk :-). Het is nu zondag, vandaag een rustdag. Met Mathé de gemeenschappelijke wasmachine buiten geplaatst en aangesloten, partytent er overheen gezet en het eerste wasje gedraaid. Nog weer even boodschappen gedaan, we moeten volgens de Roan protocollen veel schoonmaakmiddelen in de accommodatie hebben. 23 accommodaties met elk 7 soorten schoonmaak middelen, reken maar uit. De plaatselijke middenstand is weer blij.

De camping loopt al redelijk vol met voornamelijk Italianen. De Italianen zijn bijzonder laks met het afstand houden en het dragen van mondkapjes op het strand en op de camping. In de winkels zijn ze wel wat strenger, mondkapjes en handschoenen verplicht.
Het is even aanpoten de eerste weken, maar we bepalen ons eigen tempo en volgorde en gaan een paar keer per dag naar onze leefcaravan terug voor Max, een kop koffie of lunch. Hoewel de strandbar een goed alternatief is voor een lunch of een lekkere koffie (alles met Staff korting natuurlijk).

L’avventura sta per iniziare

HET AVONTUUR GAAT BEGINNEN

Het verlossende telefoontje is binnen. We kunnen en mogen afreizen naar Italië. We vertrekken aanstaande zondag op 1e pinksterdag en komen op maandag aan op de camping. De camping is al open en alle reserveringen van Go4camp staan weer open vanaf 15 juni. Er zijn natuurlijk de nodige annuleringen, maar vanaf half juli en augustus zit het erg vol. Een rustige start is niet zo heel erg , zo kunnen we een beetje wennen aan de werkzaamheden die op ons afkomen.

 

COVID 19:  Natuurlijk is het spannend om naar een land te gaan waar het virus zo heeft toegeslagen. Porto Garibaldi ligt in de gemeente Comacchio en in de provincie Ferrara. De regio Emilia-Romagna is wat zwaarder getroffen, maar in Ferrara was het vergelijkbaar zoals bij ons. 

Door de camping zijn protocollen opgesteld en Roan/Go4camp hebben de nodige instructies klaar liggen. We hebben voldoende mondkapjes , desinfecterende gel en handschoenen ingeslagen voor de eerste dagen. Later zullen we vanuit het bedrijf bevoorraad worden.

Het zal wel vreemd zijn met al die nieuwe regels, hoe gaat het met 1,5 meter enz. enz. Het is in ieder geval zaak om goed op ons zelf te letten

 

Komende dagen de laatste dingen regelen. Caravan moet nog even naar de stalling, sleutels afgeven en her en der afscheid nemen. Max heeft net vandaag nog even een inenting gehad en mag donderdag nog even naar de tandarts. Kan hij netjes Italiaans blaffen. Het overnachtingshotel in Füssen , net tegen de Oostenrijkse grens is geboekt. Het autobahn vignet kopen we wel aan de grens.

Wij hebben er ontzettend veel zin in en melden ons weer zodra we daar gesetteld zijn

Afwachten

Het is alweer een paar weken geleden dat wij voor  twee instructiedagen zijn afgereisd naar camping De Schatberg in Sevenum voor het “praktijk gedeelte ” en naar Hotel Vught voor de “theorie”. Tijdens deze perfect georganiseerde, leerzame maar bovenal gezellige dagen hebben we kennis kunnen maken met onze collega’s Mathé en Mariette (ook voor Spiaggia e Mare/ Roan) maar ook met onze buddy’s Marie en Peter. Zij zijn onze vraagbaak  op de camping en zorgen voor ondersteuning voor als we ergens “vast lopen”. We kregen veel informatie over onze werkzaamheden op de camping. Er werd duidelijk aangegeven dat het niet allemaal rozengeur en maneschijn is en dat er toch echt wel gewerkt moet worden en er momenten zullen zijn waarbij je je afvraagt ” waar zijn we aan begonnen”. Het schrok verder niemand af en iedereen bleef en staat in de startblokken om van start te gaan.

Afgelopen weken stonden natuurlijk in het teken van de voorbereidingen. We hebben de managers tool gekregen met daarin alle boekingen die voor Go4camp zijn. We gaan deze zelf inplannen, rekeninghoudend met speciale wensen en bijgeboekte extra’s. Het is af en toe een beetje passen en meten om de boekingen netje achter elkaar door te laten lopen. Tijdens de instructiedagen hebben we ook het benodigde materiaal gekregen. De telefoon met de benodigde app’s geïnstalleerd en de kleding gepast. Nu nog een paar honderd  visitekaartjes “schrijven”. 

Het hele avontuur in Italië wordt natuurlijk overschaduwd door de ellende rond het Coronavirus. Daar waar we eerder nog de hoop hadden dat we 4 april konden afreizen is dit , gelet op de situatie in Italië en de rest van Europa , uitgesteld. De boekingen tot halverwege april zijn gecanceld en de camping gaat later open. De opening van “onze”  camping staat nu gepland op 10 mei, wat betekent dat we ergens rond de 23 april zullen vertrekken. 

Dat is de planning tot nu toe, het kan/ zal mogelijk nog veranderen . Dat we dit jaar nog vertrekken staat wel vast, maar de exacte datum moeten we nog even afwachten.

Voorbereiding

Het is alweer twee jaar geleden dat we ons gingen oriënteren naar een baan als host op een buitenlandse camping. Vorig jaar de knoop doorgehakt en hebben we gesolliciteerd bij Roan / Go4camp. Na de sollicitatieprocedure moest het e.e.a. met het werk geregeld worden. De beslissingen zijn genomen en het avontuur kan beginnen.

In november vorig jaar kregen we de camping door waar wij worden gedetacheerd. Dit wordt onze werkplek voor een half jaar. Vanaf 10 april zijn we gastvrouw/gastheer namens Go4camp op camping Spiaggia e Mare in Porto Garibaldi. Dit ligt in de Po delta ongeveer 100 kilometer onder Venetië aan de Adriatische kust.  Op deze camping mogen wij als beheerder onze Max meenemen, hetgeen wel een voorwaarde voor ons was.

We krijgen 31 accommodaties ( 8 tenten en 23 chalets) onder onze hoede. Daarnaast krijgen we de beschikking over een receptie tent en een eigen leefchalet. Het is een grote camping met 600 plaatsen direct aan het strand. Om ons op de camping te verplaatsen krijgen de de beschikking over een paar fietsen en jawel een Golfkarretje. Onze leefchalet is volledig ingericht en beschikt over twee slaapkamers, airco en waarschijnlijk een veranda en nog veel meer.

 

De voorbereidingen zijn in volle gang. De contracten zijn getekend en alle verzekeringen zijn geregeld. Via de mail al even contact gehad met de beheerders van vorig jaar voor wat tips en trucs.  Laptop  gaat mee en een kleine printer voor de boekingen en ons nog even oriënteren over de manier hoe we het internet gaan organiseren. Deze is behoorlijk duur op de camping. We krijgen wel van alles vergoed /betaald (Kilometergeld , overnachtingskosten, gereedschap, internet toelage en een budget voor kleine uitgaven) . Dat is allemaal perfect geregeld.

We hebben inmiddels toegang tot de boeking /reserveringstool van Roan/Go4camp en de overige informatiekanalen. We hebben een goed beeld van de reeds geboekte accommodaties. In April (camping gaat 24 april open) en begin mei hebben we het redelijk rustig. Nou ja wat heet rustig , we moeten 31 accommodaties gereed maken voor de verhuur, afspraken maken met de camping en de receptietent inrichten.  Daarnaast willen we voor de start weten waar bijvoorbeeld de artsen / ziekenhuis / dierenarts in de buurt zitten, voor ons zelf maar ook voor de gasten. De boekingen komen voornamelijk uit Duitsland en Nederland maar ook  Denemarken, Engeland , Italië , Frankrijk , Polen , Zwitserland en Oostenrijk. Dat wordt veel Duits “lullen” in de komende periode.

Maar eerst gaan we 5 en 6 maart op training. Eerst naar een camping in Limburg voor de nodige instructie en daarna door naar Brabant waar we onze laatste informatie  krijgen over de boekingen / bestellingen ( Gasflessen , lakens – handdoeken sets en overige bijgeboekte extra’s). Tevens krijgen we dan onze (werk) kleding en werk telefoon.

Max moet nog even wat inentingen hebben, de auto een onderhoudsbeurt en daarna nog wat inkopen doen om begin april af te reizen naar Italië.

Het afreizen naar Italië gaat nog spannend worden nu met alle ellende rond het Coronavirus. Wij gaan er vanuit dat we gewoon vertrekken. We gaan er werken voor een half jaar.