Het zit er bijna op….zijn we het zat , kijken we er naar uit om weer naar huis te gaan ???.
Ja van alles een beetje. Bijna 7 maanden “aan het werk” hakt er best wel in. Ja, we kijken er naar uit om weer naar Nederland te gaan, maar beseffen ook ..en dan. Thuis zitten en wachten tot we weer terug mogen naar een mooie camping in de zon. Gelukkig gaan we in december voor 6 weken met de auto naar Spanje, breekt het wachten een beetje :-).
Wel alvast nieuwe bandjes onder de auto laten leggen. Keuze is gevallen op de Michelin Crossclimate 2 All Season banden. Blijken hier toch bijna (4 bandjes) 160 euro goedkoper te zijn.
Is het allemaal rozengeur en maneschijn …nou nee. We hebben rond de 300 wisselingen gehad, gemiddeld zo’n 900 gasten mogen ontvangen. Voor iedere wissel (mobilehome) een fles water, limonade voor volwassenen en kinderen en natuurlijk een biertje voor de 18+. Daarnaast een rol wc papier, zeepjes een schoonmaak setje en een gadget van Roan lagen bij elke wissel klaar. Bij het Hyper U waren we vaste klanten en wekelijks moesten we de voorraden aanvullen. De positieve racties maakt dan weer veel goed.
Voor het merendeel hebben we leuke, fijne, lieve en enthousiaste gasten gehad. Helaas blijven de zeurpieten / klagers langer in je geheugen hangen. Goh, moet deze groep benoemd worden, ja ze maken een deel uit van je klanten bestand maar zonder in te gaan op persoonlijke en emotionele belevingen van gasten, vragen we ons wel eens af…wat kom je hier doen. Je boekt een camping en verwacht een luxe kamer in het Hilton. Maar, het is maar een klein (heel klein) percentage van onze klanten. Het viel ons dit jaar meer op dan vorige jaren. Genoeg hierover.
Na Maaike, Feico, Stan en Lobke zijn in september ook Martijn, Maite en Finn een weekje op bezoek geweest. Een leuke week gehad en leuke uitstapjes gemaakt. Finn was niet uit het zwembad te slaan (Dat waren Stan en Lobke in mei trouwens ook niet). Dinopark in Cape d’Agde geweest en een uitstapje naar Pezenaz stonden op het programma. Leuk dat er in Pezenaz een groot middeleeuws feest was, een soort groot Larp evenement.
Hier in de buurt stroomt het beroemde Canal du Midi. Canal du Midi is een 250 km lang kanaal tussen Toulouse en de Middellandse Zee. Het loopt door de regio Occitanië. Het kanaal begint in de gekanaliseerde Garonne bij Toulouse en mondt uit in het Étang de Thau nabij de vissersplaats Sète. Wij zijn in Vias in een 8 persoons bootje eerst richting Agde via de pont des trois yeux en de ouvrages du libron richting Beziers gevaren. Later lekker gegeten aan de haven van Cap d’Agde en genoten van de heerlijke Café Gourmand.
We zitten hier midden in een wijnstreek en de chateau’s en wijnhuizen zijn hier overal te vinden. We zijn een dagje naar Seigneurie de Pryat geweest. In de prachtige authentieke omgeving van een oud en on-gerestaureerd complex van herenhuis, schuren en binnenplaatsen, hebben we genoten van een wijnproeverij, maar dan net even anders. Onder de platanen serveert de alleraardige Cécile heerlijke wijnen van het domein, met hapjes van allerlei streekproducten, van geitenkaasjes met jam uit de buurt tot worst en ander lekkers. Stokbrood met knoflook en tomaten mag je zelf klaarmaken. Een heerlijke middag met een keur aan wijnen en, alle hapjes bij elkaar, een heerlijke lunch in een inspirerende omgeving
Het is nu eind september en alle gasten zijn nu naar huis. Voor ons is het “afbouwen” begonnen. De dekbedden, gordijnen en stoelkussens aanbieden voor de was. Kussens weggooien (daar waar nodig) en nadat de schoonmaak (onze topper Khadija) in de huisjes is geweest kunnen wij gaan afsluiten. Koelkast van de plaats “inpakken” voor de winter, keuken en overige voorraad aanvullen (daar waar nodig) en alle buiten meubilair schoonmaken en binnen opslaan. De laatste controle op schade en storingen, binnen en buiten, benodigde formulieren invullen en water, gas en elektra afsluiten. Kortom best wel wat werk per unit en dit 27 keer. O nee 28 keer onze leefcaravan moet natuurlijk als laatste ook nog gedaan worden.
Op de camping lopen de nodige zwerfkatten rond. Een klein tijgertje komt regelmatig wat eten halen op één van de inmiddels gesloten units. Marijke brengt elke dag een bakje eten (waar Max zijn neus voor ophaalt) langs. Zijn benieuwd hoe deze katjes de winter door komen. Neeeee er gaat er niet één mee naar huis.
Vanaf september is het zwembad ook weer open voor de medewerkers, hoewel het strand ook niet verkeerd was. Maar het binnenbad met jet streams, bubbelbaden en lekker verwarmd is toch onze favoriet. Er is best wel veel te doen op de camping ..maar het is toch niet “onze” camping. Missen hier een beetje het gemoedelijke en loopt hier erg veel personeel rond. Met onze directe collega’s (Touroperators) hebben we weinig contact, deze wisselen erg vaak van samenstelling en denk je eindelijk een naam te hebben… zijn ze weer vertrokken.
Voor volgend jaar gaan we op zoek naar een kleinere camping. Of deze hier in de buurt ligt of toch ergens in Spanje of Italië weten we niet. Er zijn veel veranderingen bij Roan op komst en hoe de campings er voor wat betreft aantal units er uit gaan zien is nog niet duidelijk. “Onze” camping zou wel eens flink kunnen uitbreiden en zou voor ons niet werkbaar zijn. We wachten de berichten af en hopen snel een toezegging te kunnen krijgen op een camping van onze keuze. Want we gaan nog wel even door met dit avontuur, missen Nederland eigenlijk (nog) niet en voelen ons lekker in ons vel onder de warme Meditarraneese zon.
