Eindelijk was het zover. De planning om eerste pinksterdag te gaan rijden hebben we los gelaten. Zou betekenen dat we op 1 juni in Italië aankomen met als gevolg, dat we twee weken in quarantaine moesten. Nu zijn we vertrokken op dinsdag 2 juni en reden we op 3 juni Italie binnen. Op 3 juni gingen de grenzen officieel open. De auto zat goed vol en achteraf zijn er zaken die we beter konden meenemen en andere dingen thuis hadden kunnen laten. Maar ja als je alles van te voren wist ….!
‘s-Morgens om 8 uur vertrokken en uiteraard waren we binnen 5 minuten in Duitsland. Sommige stukken best wel druk en de nodige Baustelle’s zorgden voor een klein beetje vertraging. Rond 15:00 uur reden we Füssen binnen, pal aan de Oostenrijkse grens. Prima overnachting in het Best Western Plus Hotel gehad. In het dorpje kwamen we heel toevallig ook onze mede beheerders (Mathé en Mariette) van Roan tegen. Gelukkig waren alle restaurants e.d. open en konden we heerlijk genieten van een hapje en drankje.
De volgende ochtend bijtijds opgestaan en weer op pad naar de Oostenrijkse grens. Er was controle, en de mededeling dat we op doorreis naar Italië zijn, was voldoende om verder te mogen rijden, verder niets hoeven te laten zien. We hadden vanuit Roan/ Go4Camp de nodige formulieren meegekregen voor het geval dat je aangehouden wordt. De Fernpass was behoorlijk in onderhoud, dit gaf even wat oponthoud. De eerste stop net voor Innsbruck kwamen we collega’s tegen die naar de camping Haïti in Italië gingen, zo’n 10 km boven ons. Samen eigen gebakken cake gegeten en snel weer door. De Brennerpas gaf geen problemen, alleen maar vrachtverkeer, we konden lekker opschieten.
In Italië bij onze tweede stop kwamen we weer collega’s tegen , dit bleken onze Troubleshooters (Dave en Annemarie) te zijn en ook onderweg naar “onze” camping Spiaggia e Mare. Zij komen ons de komende weken ondersteunen. Zonder enig oponthoud kwamen we rond 15:00 uur aan op de camping. Op het moment dat we in gesprek waren met Samantha van de camping kwamen Mathé en Mariette er ook aan.
Op zoek naar de sleutels en we hadden deze gelukkig gevonden op de afgesproken plaats. Eerst maar even de leef accommodatie voor de komende 4 maanden inspecteren. Moest wel het e.e.a schoongemaakt worden maar hij was niet verwaarloost achtergelaten. De ruimte om de leef accommodatie is perfect, volledig afgezet en Max kan vrij rondlopen. Badkamer en slaapkamer in orde maken en lekker bijtijds naar bed. Gas hadden we nog niet het was even behelpen. De volgende dag alleen maar bezig geweest met de leef accommodatie en boodschappen doen. De Bennet / Lidl en een Chinees (soort Action/Kruidvat en Wibra in één) liggen op korte afstand van de camping. De fietsen gevonden, samen met de bolderkarren en bagagewagentjes voor achter de fiets. Vrijdag kwam het regioteam langs met materiaal en ja hoor onze golfkar. Alles heeft natuurlijk lang stil gelegen en de bevoorrading moet weer op gang komen.
Vrijdag zijn we van start gegaan met het schoonmaken van de mobilhomes, eerst alle sleutels passen, brak er bij één natuurlijk een sleutel af en moest worden uitgeboord ( lange leve onze troubleshooters). In veel mobilhomes staat voorraad en liggen de tenten die er eigenlijk al hadden moeten staan. Maar we kregen te horen dat deze niet opgezet gaan worden.
Normaal zijn de accommodaties van buiten al schoon, maar ja een andere situatie nu, dus dat moet er maar even bij. Gelukkig hebben we een hogedrukspuit tot onze beschikking. Per huisje zijn we toch één dag bezig met z’n tweeën. In enkele moeten de gordijnen en kussens worden vervangen. Weer extra werk :-). Het is nu zondag, vandaag een rustdag. Met Mathé de gemeenschappelijke wasmachine buiten geplaatst en aangesloten, partytent er overheen gezet en het eerste wasje gedraaid. Nog weer even boodschappen gedaan, we moeten volgens de Roan protocollen veel schoonmaakmiddelen in de accommodatie hebben. 23 accommodaties met elk 7 soorten schoonmaak middelen, reken maar uit. De plaatselijke middenstand is weer blij.
De camping loopt al redelijk vol met voornamelijk Italianen. De Italianen zijn bijzonder laks met het afstand houden en het dragen van mondkapjes op het strand en op de camping. In de winkels zijn ze wel wat strenger, mondkapjes en handschoenen verplicht.
Het is even aanpoten de eerste weken, maar we bepalen ons eigen tempo en volgorde en gaan een paar keer per dag naar onze leefcaravan terug voor Max, een kop koffie of lunch. Hoewel de strandbar een goed alternatief is voor een lunch of een lekkere koffie (alles met Staff korting natuurlijk).
hoi Maarten en Marijke,
Leuk om jullie zo te volgen en te zien hoe jullie droom uitkomt. Heel veel succes en veel posten!
Liefs van ons uit Ailly sur Meuse
Eerste verslag gelezen, alles dus goed verlopen ( op een sleutel na) Veel werk, maar daar hebben jullie ook nog genoeg tijd voor.
Mooie foto’s, en mooi weer. Succes Maarten en Marijke, veel (werk) plezier daar , en we kijken uit naar de volgende blog.
Groetjes Martha en Gert.
Een stevig begin lijkt ons, klinkt positief – wel hard werken, maar daar hadden jullie gelukkig ook op gerekend…
Over een weekje de eerste gasten..Succes!!
Mooie zonnige foto’s.