Het echte werk is begonnen
Geen grote schoonmaak meer, alles is klaar voor de verhuur. Maar goed ook, voor het eerst zitten we helemaal vol.
We hebben 4 aankomst / vertrek dagen. Door de weeks blijft het bij een paar wisselingen, maar straks gaat het in de weekenden helemaal los.
In augustus 16 aankomsten en 16 vertrekken op één dag. Maar daarover later meer.
We hebben nu veel meer vrije tijd op de camping. Klusjes blijven er altijd, vlak voor de aankomst van gasten blijken een aantal airco’s het niet te doen. Geen gas/vloeistof in de airco’s, ja dan worden ze niet koud en dat is wel een belangrijke functie van een airco en zeker bij temperaturen van dik boven de 30 graden. Collega’s van Tahiti weer op bezoek gehad, even een wc inlaat lenen, die gaan daar regelmatig stuk en gelijk maar weer even uit eten gegaan in het restaurant op de camping.
Ja, ze zijn er, dik 30 graden en in de avond niet onder de 25 en dan toch nog in de caravan TV willen kijken. Maar na een onweersbui met veel wind willen de satellietschotels wel eens een eigen wil krijgen en dwars gaan liggen, in dit geval staan. Op een ladder staan draaien aan die handel en Marijke op de Tv kijken. Ja er is beeld , nu niet meer…maar ik heb er nog niet aan gedraaid enz enz enz. Ja , nee , oh bijna, nee nu issie weg , ja er is weer beeld, kom je van de ladder …ahh nu issie weer weg. Kortom een lange tijd later is er beeld , af en toe een paar blokjes, het moet maar voor even. Als ons regioteam volgende week langs komt kijken we verder, zij hebben satellietzoeker voor het fijne afstemmen. De volgende dag onze Poolse gasten..we hebben weer geen televisie…zucht. We hebben een halve boom gesnoeid en de TV heeft weer ontvangst, jammer ze gaan morgen weer naar huis.
Naast sokken, luiers zaklampen en ander ongeregeld, hebben we nu een achtergebleven navigatie systeem gevonden. Even aangezet, niets van te verstaan of te lezen, dus Pools. Ligt alweer klaar om nagezonden te worden. Zou eigenlijk niet geadresseerd hoeven worden, tis toch een navigatie 🙂
Marijke, de bofkont, mocht al twee keer naar de tandarts, een kies afgebroken. Tijdens het pizza eten had ze een stuk kies in de mond. Ik zag al dollartekens in mijn ogen, dit gaat het restaurant een aantal gratis maaltijden kosten, maar het was haar eigen kies.
De gegevens van de tandarts van Samantha (receptie) gekregen en na een eerste controle is de kies gerepareerd. Volgende week terug voor de finishing touch.
Controle van de airco’s gehad , blijkt dus dat er één wat gas lekt. Nieuwe plug er in bijgevuld en draait (koelt) weer als een tierelier.
Maar mooi dat ze in de haast in het begin van het seizoen 4 units vergeten waren te vullen. Achteraf was er toch één zo lek als een mandje. Met twee man is de volledige airco (binnen- en buitenunit ,elektra en alle gasleidingen) vervangen. Zo voorlopig geen klachten meer.
Woensdag, geen aankomsten en één vertrek om 22:00 uur in de avond, tijd om er eens op uit te gaan. Vandaag naar San Marino geweest zo’n 85 kilometer zuidelijk. San Marino is met zo’n 61 vierkante kilometer oppervlakte het kleinste land ter wereld. Het telt ongeveer 32.000 inwoners. Het land is een enclave, die geheel omringd wordt door Italië. De stad San Marino is gebouwd op drie heuvels. Het hoogste punt bevindt zich op 756 meter. Waar San Marino staat bekend om het belastingvrij shoppen, maar als je de prijzen ziet is het niet zo belasting vrij. De benzine is maar 3 cent goedkoper en Marijke heeft in Porto Garibaldi haar parfum goedkoper kunnen kopen dan hier. Maar wel heel leuk om hier rond te slenteren/klimmen. Lekker geluncht met mooi uitzicht richting Rimini. Tijdens het achteruit rijden en daarna weer vooruit bijna de hele achterbumper van de wagen gereden. Hard plastic en natuurlijk wat dingetjes afgebroken. Zelf aan het sleutelen gegaan en het weer redelijk goed kunnen repareren met een paar parkertjes is de wielkast weer gemaakt.
Weer wat klusjes klaar en Tv’s opnieuw geïnstalleerd. Her en der een kapotte geiser of airco is inmiddels normaal. Gast sluit zijn elektrische auto en frituurpan aan terwijl de airco en tv aanstaat. Goh..ik heb geen stroom meer..nee gek hé. En dat vlak voor de start van de F1 ,die we gingen kijken met een groep gasten in het restaurant. Een ander krijgt zijn deur niet op slot. Drie keer voor gedaan en dan nog niet lukken…best wel moeilijk een sleutel omdraaien. Je blijft je af en toe verbazen hoe mensen reageren op kleine verstoringen als je het al verstoringen mag noemen.
Vandaag een flinke onweersbui gehad, alles stond blank hier, zelf was ik net onderweg met een gast naar het ziekenhuis (Ospedale del Delta) en later langs de farmacie, niets ernstigs gelukkig. We zitten vanaf nu bommetje vol, Italianen boeken de laatste plekjes,echt waar, voor twee nachten. Hier hebben we dubbel werk aan, twee keer in de week dezelfde caravan schoonmaken, geweldig 🙁 maar niet heus. We hebben vrij veel Duitsers van Poolse origine deze week, verder ligt het aantal Duitsers en Nederlanders redelijk gelijk. Het aantal Denen wordt iets minder.
Maar… goed we blijven genieten van de zon / strand en zee. Lekkere ligbedjes voor het strand gekocht, parasolletje erbij en het warme zeewater in. Deze rustmomenten zijn meer dan welkom.
Zo we zijn weer helemaal bij gelezen succes nog de laatste weken !!