Voorbereiding 2021

preparazione

Daar gaan we weer. In 2021 gaan we wederom een camping beheren voor Roan/Go4camp.We hebben de evaluatie achter de rug en voor ons zelf ook weer alles op een rijtje gezet. Roan/Go4camp was positief over ons (goede recensies) en zelf hebben we het erg goed naar ons zin gehad in Italië.

We hebben aangegeven dat we Spiaggia e Mare nog wel een keer willen beheren en dan een volledig seizoen en zonder Covid-19. Uiteraard hebben we alternatieve campings opgegeven, deze liggen allemaal in Frankrijk. Wellicht voor het seizoen 2022 !?

Maar eerst weer naar Spiaggia e Mare, we kennen de camping, de medewerkers, de receptie en weten nu wat het beheren allemaal inhoud. Roan /Go4camp was er al snel uit en gingen in ons verzoek mee. De contractbespreking was daarom afgerond.

Er zijn wel wat verschillen met vorig jaar:
De website Go4Camp is geheel overgegaan in de Roan website. Merknaam Go4camp is zo-wie-zo dit jaar nog actief en wij gaan ook dit jaar weer onder naam Go4camp werken. De Go4camp accommodaties staan tussen de Roan accommodaties op de website.
Dit jaar gaan we wel de bungalowtenten erbij krijgen. In 2020 zijn deze niet opgezet wegens de late opening van het seizoen i.v.m. Corona.
Dus totaal staan we weer op de rol voor 23 mobilhomes en 8 tenten. Een groot voordeel is dat we dit jaar alleen de eerste (uit winterslaap halen) en laatste (afsluiten en afbouw) schoonmaak moeten doen, voor de rest van het seizoen wordt een schoonmaakbedrijf ingeschakeld. We hebben alleen de controle op snelheid en kwaliteit te doen en uiteraard helpen op extreem drukke dagen.
Geen schoonmaak gaat ons veel meer rust geven tijdens het seizoen en krijgen we meer tijd om nog meer aandacht aan de gasten te geven. Onderhoud en het oplossen van verstoringen gaat uiteraard gewoon door. We weten nu wat we aan extra gereedschap moeten meenemen en de partylampjes voor de veranda gaan dit jaar ook mee.
Bij Ali wat sleutelhangers gekocht voor de accommodaties en de bedrijfskleding ligt al gewassen en gestreken klaar.

Ook gaan de (elektrische) fietsen dit jaar mee, in de regio (Po vlakte en langs de kust) kan je geweldige fietstochten maken.

Uiteraard is er de nodige onzekerheid wanneer we kunnen vertrekken. Normaal gesproken zouden we eind maart richting het zuiden gaan, maar wat is normaal deze periode. De camping gaat eind april open. Via Roan kan je boeken vanaf half mei (Pinksteren), hier zijn ze ook al wat voorzichtiger. Voor ons zelf hopen we dat we voor ons vertrek al gevaccineerd zijn. Maar dat zien we later wel.

Voorlopig deze eerste update en later meer…

L’ultimo mese inizia

De laatste maand gaat in.

Zaterdag 29 augustus 2020, zwarte zaterdag. 16 gasten vertrekken en 15 gasten komen weer aan. Normaal vertrekken er een aantal gasten de vrijdag er voor, nu maar twee en dan nog op zo’n laat tijdstip dat we geen tijd (zin) meer hebben om ‘s-avonds al te gaan schoonmaken.
Dus om half zes de wekker  gezet en om zes uur beginnen, gemiddeld doen we zo’n 40 à 45 minuten over een unit. Het maakt iets uit of de gasten de schoonmaak zelf hebben gedaan, desinfecteren moeten we toch. Dweilen is voor veel gasten toch een probleem of iets wat niet in het woordenboek staat. Een hele snelle koffiebreak en de lunch overgeslagen, waren om drie uur de 16 caravans schoon. Bij de tent stonden al vele nieuwe gasten te wachten, gemiddeld vier personen per caravan, dus  druk genoeg. Tussendoor even tijd genomen voor het eten en rond acht uur ‘s-avonds waren we klaar. Dan begint het wachten op de gasten die later aankomen. Blijken er twee geannuleerd te hebben, wat nog niet in het systeem was verwerkt, dan kan je lang wachten.
Iedereen zit op zijn of haar plekje.  De tolweg gasten: Of wij weten waarom er meer dan 60 euro afgerekend moet worden op de tolweg. en vraag 2  Zijn er tolwegen in Italië dan ?? uhh ja…. Tsja, al je het voor elkaar krijgt om bij de tolpoorten door te rijden dan moet je de hoofdprijs betalen aan het einde van het toltraject. Dit wilde ze niet betalen , krijgen een bonnetje mee en zijn doorgereden. Die zijn op de terugweg aan de beurt of krijgen een verrassing thuis. Goed voorbereid op vakantie ..niet dus. De twee laatste plekken worden al weer volgeboekt en tot de laatste dag (19 september) hebben we gasten, hoewel op 12 september zullen de meesten weer vertrekken.
Onze Tolweg gasten krijgen het voor elkaar om op één dag kortsluiting te veroorzaken (gelijk meerdere caravans zonder stroom). Hebben ze het elektrische koffiezetapparaat op het gas gezet. Komen zonder gas te  zitten ( huh kan niet.. we zitten op het gasnet), de televisie om zeep te helpen en hun zoontje ziek te krijgen. Ze blijven twee weken, iets zegt ons dat we hier veel mee te stellen krijgen.
Gisteren, voor het eerst een echte regendag gehad (middag en avond) en het is een stuk koeler. Wel even lekker maar gaat toch snel vervel

Woensdag, geen reparatie vragen van onze Tolweg gasten, nou ja vooruit een kapotte buitenlamp, dat mag. Even wat administratie doen en een paar kleine dingetjes op de camping. Deze middag staat Ferrara op het programma op c.a. 55 km van de camping.

Ferrara is de hoofdstad van de gelijknamige provincie in Emilia-Romagna. De Po di Volano, een tak van de rivier de Po, ligt enkele kilometers ten noorden van de stad. Ferrara heeft brede straten en vele paleizen die dateren uit de 15e eeuw, toen Ferrara de zetel was van het huis van Este. Het meest opvallende gebouw is het vierkante kasteel van het huis van Este (= Castello Estense), in het centrum van de stad. Dit is een stenen gebouw waaromheen een gracht ligt, met vier torens. Bezoek gebracht aan het museum en natuurlijk één van de torens beklommen om over de stad uit te kunnen kijken. De stad heeft veel oude gebouwen, maar wat betreft winkels viel het een beetje tegen, hiervoor moet de toch naar de rand van de stad.

Bericht gekregen dat er geen boekingen meer binnen kunnen komen. Op donderdag (2), zaterdag (8) en maandag (2) krijgen we nog gasten binnen. Vanaf deze datum zijn er alleen nog maar vertrekkende gasten. Zodra een accommodatie vrijkomt kunnen we deze winter klaar gaan maken en alle administratie (reparatie/onderhoud formulieren en inventaris aanvragen ) gaan invullen. Langzaam aan begonnen met opruimen rondom de leefcaravan en de opslag/receptie tent. De eerste 6 units zijn inmiddels klaar en kunnen door de technische dienst onderhanden worden genomen.

Marijke heeft nog even genoten van een behandeling bij de schoonheidssalon hier in Porto Garibaldi, terwijl Maarten het strand heeft opgezocht.  Het wordt op de camping al erg rustig. De caravans en huisjes zijn nog goed bezet. Deze week is het animatieteam nog actief en daarna gaan ook zij weer op huis aan.
De Tolweg gasten hebben zich redelijk rustig gehouden…hoewel ze zochten ons voor informatie, ze hebben een hondje gekocht bij een soort asiel en willen deze A: meenemen naar die Heimat en. B:.. of het hondje in de caravan mocht. bij A : succes bij B : nee. Kort maar krachtig. Oja.. ze konden de wasmachines niet vinden….staat groot op de plattegrond!!.

Support & quality is een paar dagen langs geweest om ons tips te geven voor de afbouw, waar we aan moeten denken en op moeten letten. Tevens is het Troubleshooter team aanwezig om de collega’s van Roan (weer) te ondersteunen. We moeten even onze draai vinden bij de afbouw, het is totaal anders dan de “normale” schoonmaak. Alles moet schoon naar binnen, horren van de ramen en onderhoudslijsten invullen , water er af, geiser afsluiten en het stroom eraf.

De lijsten gekregen om onze voorkeur uit te spreken voor volgend jaar. Zelf willen we nog wel een jaar op deze camping werken. Even een “normaal” jaar draaien. Wat wel anders is, dat er in 2021 een verplicht schoonmaak komt. Maakt het voor ons een stuk eenvoudiger, kunnen we zelf onze schoonmaak inplannen.
Ja hoor onze Tolweg gasten hebben zich weer gemeld, geen tv , geen airco, tafel kapot en douchebak zit los…..zucht ..Tv werkt en airco is oké, gewoon van de instellingen afblijven. Tafel beschadigd en wat ze met de douchebak gedaan hebben ???. Het waren hele aardige mensen ,maar een beetje…!

De meeste gasten zijn nu weg en beginnen de dag met een ontbijtje aan de strandbar. Heerlijk van de eerste zonnestralen genieten en natuurlijk van de zee en het strand. Eindelijk gelukt: we mogen in het zwembad, volgens onze troubleshooters is dat een unicum. Maakt ons niet uit, het water was heerlijk (nou eigenlijk best wel koud) en lekker om na een dagje werken even te kunnen afkoelen. Kan natuurlijk ook in de zee, maar dat is toch anders.

Wij hebben aan Roan/Go4camp doorgegeven dat wij op 27 september de camping gaan verlaten. Maar dat wil nog niet zeggen dat we naar huis gaan. We gaan  een paar dagen naar het Hotel Seefelderhof is Oostenrijk. Ons even lekker laten verwennen (Spa en wellness)om vervolgens op 1 oktober huiswaarts te gaan.
Voorlopig is dit het laatste verslag van ons avontuur in Italië. Terugkijkend: een hele leuke tijd met van tijd tot tijd erg hard werken. Overwegend leuke gasten en leuke gesprekken en contacten gehad. Goede contacten met receptie en medewerkers op de camping. Goed restaurant en natuurlijk de zee op kruip afstand. Verschillende gasten komen volgend jaar terug of hebben al geboekt. Leuk om te horen is dat ze het fijn vinden dat wij hier dan ook weer zijn. Dus je raad het al, we gaan volgend jaar (99,5% zeker) weer hier naar toe (als Roan/Go4camp hiermee akkoord gaat).

Bedankt voor het lezen en …tot het volgende avontuur

Giorni frenetici,giorni tranquilli

De camping zit nu behoorlijk vol, zo vol dat ik de wagen niet meer naast de caravan kan zetten. Niet zo heel erg , maar een auto en naast je terrasje kunnen/mogen zetten is voor velen toch een dingetje. Liefst zetten ze hem naast hun bed , kunnen ze er ‘s-nachts een arm er om heen slaan. Bijna alle “gaatjes” van 2 of drie dagen zijn bezet door veelal Italianen, maar ook Nederlanders die van een andere camping komen en nog een dagje zee er aan vast willen knopen. Andersom zie je het ook, mensen die hier weggaan, pakken een paar dagen Gardameer mee.
We hebben drukke dagen (giorni frenetici), met name de zaterdagen zijn knetter druk. En natuurlijk rustige dagen (giorni tranquilli), dagen met een paar wissels. Natuurlijk zijn er de dagen dat er geen wissels zijn (woensdag, vrijdag en zondag),maar dat zijn niet altijd rustige dagen. Verstoringen en late vertrekken gaan de hele week door.

Al twee keer met een verstopping te maken gehad, maar daar kan ik de hulp van de camping inroepen. Het blijft maar gokken wat men allemaal door de afvoer gooit. Als je soms de enorme troep ziet in de caravans, vraag je je wel eens af, krijgen we deze nog wel netjes terug. Er zijn mensen die de boel zeer netjes achterlaten, maar ze zijn er ook die (soms na 3 dagen) er een zwijnenstal van maken. Er zijn natuurlijk fijne gasten ( het merendeel hoor), maar er zitten ook zeikers bij. Oh er lag een kruimel en een grassprietje in de caravan tot botweg niet fatsoenlijk tot ziens zeggen en een klerezooi achter laten. Maar de reacties en contacten met die 95 % fijne gasten maken veel goed.

Woensdag hebben we een dagje uit ingepland en tickets gekocht voor wat bezienswaardigheden in Ravenna. Dinsdagavond nog even een rondje langs de gasten: De één heeft geen warm water, de ander loopt het water in de douche niet goed weg en bij de ander gaat de monteur de volgende dag aan de slag met de airco, zucht wij willen ook een keer weg. Gelukkig is Manuel op tijd voor de geiser en mocht hij voor de airco bij de gasten naar binnen, de verstopping dezelfde avond al aangepakt (hoop ik).
Dus  op pad naar Ravenna, ca. 40 minuten naar het zuiden. Midden in het centrum hebben we een parkeerplek gevonden. Gelijk doorlopen naar de Basilica di San Vitale, omdat onze tickets op tijdsblok zijn afgegeven. Maar goed dat we deze online besteld hebben, er stond een enorme rij voor het ticketbureau. Eerdere gasten zijn er ook geweest en hebben de rij getrotseerd tot ze er achter kwamen dat ze tickets konden krijgen voor eind van de dag, dus enkele uren wachten.
De kerk heeft de plattegrond van een achthoekige centraalbouw met daarop een koepel. Deze koepel heeft een doorsnede van 16 m en is alleen aan de binnenzijde zichtbaar. Aan de buitenzijde zit de koepel weggewerkt achter een achthoekige dakconstructie. Het kerkgebouw bevat zowel stijlelementen die in de Romeinse architectuur als in de Byzantijnse architectuur voorkomen. Voor de bouw van de basiliek is gebruik gemaakt van natuursteen en van baksteen. Het meest bekend is de kerk vanwege de mozaïeken, de grootste en best bewaarde buiten Constantinopel. Na de nodige foto’s was het tijd voor een doppio expresso en een americano met wat lekkers erbij bij de eerste tabacceria, tis toch ook een beetje vakantie. Ravenna is een oude stad en best wel mooi om te zien, maar vandaag wel erg warm, dus na een paar honderd meter maar weer een terras opgezocht. Nu neergestreken bij Grand Italia voor een lekkere Spritz Aperol. Door naar het museum waar we voor twee uur kaartjes hadden, te vroeg dus en kwamen er nog niet in. Dus maar weer een terrasje opzoeken om wat te eten. Bij Il Roma aan het piazza del Popolo hebben Mosselen en kiepkotelet gegeten en lekkere rauwe ham. Het museum was wel aardig, het hoogtepunt was de kapel met veel mozaïek, maar dat hadden we ook in de Basiliek San Vitale al gezien. Inmiddels tijd om terug te gaan, Max zit alleen in de caravan ( met airco) en moet er ook een keer uit.
Op de camping gelijk een rond gemaakt langs de gasten die morgen gaan vertrekken.

De eerste zaterdag met veel aankomsten en vertrekken ( 9 in en 9 uit) is goed verlopen. Gelukkig zijn er drie gezinnen de avond ervoor vertrokken. Hierdoor hebben wij deze accommodaties in de avonduren kunnen schoonmaken. Blijven er nog maar 6 over voor de volgende dag. Spreek je vertrektijden af en ja hoor het eerste belletje , we zijn al klaar kan je nu komen voor de check. Ja dat kan maar eerst de gasten die netjes die zich aan de afgesproken tijd houden. Een Duitse familie verhuurd zelf ook vakantie woningen en weten hoe het werkt, de accommodatie perfect schoon achter gelaten. Graag 100 van zulke mensen 🙂

Gisteren een meisje van één van onze gasten die de weg naar de caravan niet meer wist, via de receptie opgeroepen en Lisa is binnen de kortste keren weer herenigd met haar ouders. Eerder die dag was ik (Maarten) even alleen op pad en vraagt een meisje waar mijn oma is. Ze zijn gewent dat we altijd met z’n tweeën zijn, Leuk. Als we ‘avonds zonder Max lopen (gebeurt niet zo vaak) vraagt men ook al waarom hij er niet bij is. Als wij na het eten klaar zijn om ons rondje te doen staat Max al bij het hekje, einde van onze ronde gaat altijd over het strand. Vind hij heerlijk om dan even te kunnen rennen.

Inmiddels de 6e of 7e keer onder een caravan gelegen om een lekkende koppeling te repareren. Lekt al de hele dag en bij onze avond ronde melden ze dit pas. Met een zaklamp er weer onder, Marijke een eind verderop bij de hoofdkraan, maar goed ook weer gelukt , hoewel de gehele koppeling vervangen moest worden. Afscheid genomen van enkele gasten. Onze Duitse-Russen of Russische Duitsers hebben er weer een zooitje van gemaakt. Binnen drie dagen, twee keer de wc volledig verstopt. Als je hele toilet rollen gebuikt moet het ergens een keer fout gaan
Al eerder chocolade van gasten gekregen, vandaag stonden er een paar pilsjes en een fles wijn met een kaartje voor ons klaar. Weer erg lief, fijn dat je werk ook zo gewaardeerd wordt.

Voor Italië zijn de corona regels weer iets aangescherpt. Direct de gasten geïnformeerd en ‘avonds ging de directeur van de camping langs alle couriers om te zeggen dat we een gezinscamping hebben en dat ze geen paniek willen hebben en 1 meter afstand een afdoende maatregel is. De regels binnen Italië zeggen duidelijk iets anders, die 1 meter is in deze drukte niet altijd haalbaar, wij blijven onze klanten op de juiste wijze informeren. Zelf blijven we ver weg van alle drukte en dragen tegenwoordig ‘s-avonds op de camping onze mondkapjes.

Gisteren (woensdag) onze (bijna) vrije dag, in ieder geval een dag zonder aankomsten, zijn we de Abdij van Pomposa gegaan. Pomposa Abbey is een benedictijns klooster in de gemeente Codigoro nabij Ferrara, Italië. Het was een van de belangrijkste in Noord-Italië, beroemd om de Karolingische handschriften die bewaard zijn gebleven in de rijke bibliotheek, een van de rijkste Karolingische archieven, en om de romaanse gebouwen.Na een klein (half) uurtje waren we hier wel weer uitgekeken. Nog even aan het stand liggen en we gaan ons opmaken voor twee super drukke zaterdagen.

il vero lavoro sta per iniziare

Het echte werk is begonnen

 

Geen grote schoonmaak meer, alles is klaar voor de verhuur. Maar goed ook, voor het eerst zitten we helemaal vol.
We hebben 4 aankomst / vertrek dagen. Door de weeks blijft het bij een paar wisselingen, maar straks gaat het in de weekenden helemaal los.
In augustus 16 aankomsten en 16 vertrekken op één dag. Maar daarover later meer.

We hebben nu veel meer vrije tijd op de camping. Klusjes blijven er altijd, vlak voor de aankomst van gasten blijken een aantal airco’s het niet te doen. Geen gas/vloeistof in de airco’s, ja dan worden ze niet koud en dat is wel een belangrijke functie van een airco en zeker bij temperaturen van dik boven de 30 graden. Collega’s van Tahiti weer op bezoek gehad, even een wc inlaat lenen, die gaan daar regelmatig stuk en gelijk maar weer even uit eten gegaan in het restaurant op de camping.

Ja, ze zijn er, dik 30 graden en in de avond niet onder de 25 en dan toch nog in de caravan TV willen kijken. Maar na een onweersbui met veel wind willen de satellietschotels wel eens een eigen wil krijgen en dwars gaan liggen, in dit geval staan. Op een ladder staan draaien aan die handel en Marijke op de Tv kijken. Ja er is beeld , nu niet meer…maar ik heb er nog niet aan gedraaid enz enz enz. Ja , nee , oh bijna, nee nu issie weg , ja er is weer beeld, kom je van de ladder …ahh nu issie weer weg. Kortom een lange tijd later is er beeld , af en toe een paar blokjes, het moet maar voor even. Als ons regioteam volgende week langs komt kijken we verder, zij hebben satellietzoeker voor het fijne afstemmen. De volgende dag onze Poolse gasten..we hebben weer geen televisie…zucht. We hebben een halve boom gesnoeid en de TV heeft weer ontvangst, jammer ze gaan morgen weer naar huis.
Naast sokken, luiers zaklampen en ander ongeregeld, hebben we nu een achtergebleven navigatie systeem gevonden. Even aangezet, niets van te verstaan of te lezen, dus Pools. Ligt alweer klaar om nagezonden te worden. Zou eigenlijk niet geadresseerd hoeven worden, tis toch een navigatie 🙂

Marijke, de bofkont, mocht al twee keer naar de tandarts, een kies afgebroken. Tijdens het pizza eten  had ze een stuk kies in de mond. Ik zag al dollartekens in mijn ogen, dit gaat het restaurant een aantal gratis maaltijden kosten, maar het was haar eigen kies.
De gegevens van de tandarts van Samantha (receptie) gekregen en na een eerste controle is de kies gerepareerd. Volgende week terug voor de finishing touch.

Controle van de airco’s gehad , blijkt dus dat er één wat gas lekt. Nieuwe plug er in bijgevuld en draait (koelt) weer als een tierelier.
Maar mooi dat ze in de haast in het begin van het seizoen 4 units vergeten waren te vullen. Achteraf was er toch één zo lek als een mandje. Met twee man is de volledige airco (binnen- en buitenunit ,elektra en alle gasleidingen) vervangen. Zo voorlopig geen klachten meer.

Woensdag, geen aankomsten en één vertrek om 22:00 uur in de avond, tijd om er eens op uit te gaan. Vandaag naar San Marino geweest zo’n 85 kilometer zuidelijk. San Marino is met zo’n 61 vierkante kilometer oppervlakte het kleinste land ter wereld. Het telt ongeveer 32.000 inwoners. Het land is een enclave, die geheel omringd wordt door Italië. De stad San Marino is gebouwd op drie heuvels. Het hoogste punt bevindt zich op 756 meter. Waar San Marino staat bekend om het belastingvrij shoppen, maar als je de prijzen ziet is het niet zo belasting vrij. De benzine is maar 3 cent goedkoper en Marijke heeft in Porto Garibaldi haar parfum goedkoper kunnen kopen dan hier. Maar wel heel leuk om hier rond te slenteren/klimmen. Lekker geluncht met mooi uitzicht richting Rimini. Tijdens het achteruit rijden en daarna weer vooruit bijna de hele achterbumper van de wagen gereden. Hard plastic en natuurlijk wat dingetjes afgebroken. Zelf aan het sleutelen gegaan en het weer redelijk goed kunnen repareren met een paar parkertjes is de wielkast weer gemaakt.

Weer wat klusjes klaar en Tv’s opnieuw geïnstalleerd. Her en der een kapotte geiser of airco is inmiddels normaal. Gast sluit zijn elektrische auto en frituurpan aan terwijl de airco en tv aanstaat. Goh..ik heb geen stroom meer..nee gek hé. En dat vlak voor de start van de F1 ,die we gingen kijken met een groep gasten in het restaurant. Een ander krijgt zijn deur niet op slot. Drie keer voor gedaan en dan nog niet lukken…best wel moeilijk een sleutel omdraaien. Je blijft je af en toe verbazen hoe mensen reageren op kleine verstoringen als je het al verstoringen mag noemen.

Vandaag een flinke onweersbui gehad, alles stond blank hier, zelf was ik net onderweg met een gast naar het ziekenhuis (Ospedale del Delta) en later langs de farmacie, niets ernstigs gelukkig. We zitten vanaf nu bommetje vol, Italianen boeken de laatste plekjes,echt waar, voor twee nachten. Hier hebben we dubbel werk aan, twee keer in de week dezelfde caravan schoonmaken, geweldig 🙁 maar niet heus. We hebben vrij veel Duitsers van Poolse origine deze week, verder ligt het aantal Duitsers en Nederlanders redelijk gelijk. Het aantal Denen wordt iets minder.

Maar… goed we blijven genieten van de zon / strand en zee. Lekkere ligbedjes voor het strand gekocht, parasolletje erbij en het warme zeewater in. Deze rustmomenten zijn meer dan welkom.

Silenzio prima della tempesta

De boekingen blijven nu binnenstromen en het aantal annuleringen is vrijwel nihil. Stilte voor de storm. Alle accommodaties zijn nu klaar (uit de winterslaap gehaald) de ergste schoonmaakklus zit er op. Nu is het een kwestie van bijhouden en schoonmaken bij vertrek.

De eerste Nederlandse gasten hebben we inmiddels binnen en eigenlijk loopt het best lekker. We hebben voldoende tijd voor ontspanning ( strand e.d.). Tussen door zijn er best wat klusjes te doen. Wederom een lekkage gehad, weer een koppeling, onder de unit natuurlijk. Bij de waterkoppelingen moet je een borgring indrukken en dan pas kan hij vastgedraaid worden. Lekker als je op je rug onder de caravan ligt en de koppeling net boven je macht zit. Maar toch weer gelukt. Weer een slot vervangen, kon niet vanuit binnen op slot. Begin nu al door mijn voorraad materiaal te komen. Al naar de plaatselijk elektrohandel geweest om een nieuw stopcontact te kopen. Zo blijf je dagelijks bezig.

Zondags zijn we weer naar Commacchio geweest, nu om de flamingo’s te bekijken. Elke avond vliegen er vele tientallen over de camping. Met de auto konden we een stukje het regionaal park Le Valli de Commacchio in rijden. Op een gegeven moment kan je met de auto niet verder, wel met de fiets , maar ja die hebben we niet bij ons. Een beetje rond gelopen en veel roze flamingo’s/ witte reigers en een bever gespot. Je kan ook met de boot een tochtje maken, maar alleen met een reservering. Hadden we niet maar wel vastgelegd voor de zondag erop. Dit is uiteindelijk ook niets geworden omdat we op een monteur moesten wachten.

Wederom kregen we een melding over een lekkage bij een stacaravan, had er flink de pest in, toch maar even kijken. Hadden onze collega’s van GustoCamp het niet goed gezien, a: was niet bij onze caravan en b: het was de wateraansluiting van de camping. Toch maar even gerepareerd.
De mieren blijft voor enkele gasten een bron van ergernis……hallo we zitten op een bos camping aan zee met erg veel zand!!! Maar goed, wij mogen geen bestrijdingsmiddelen aanbieden, toch maar even kijken. Je verwacht een complete plaag, maar na veel zoeken hebben we toch welgeteld twee miertjes kunnen ontdekken. We hebben wel een unit met mieren overlast. Zijn al weken bezig om deze te bestrijden. Deze week de laatste poging anders moet er maar een extern bedrijf bij komen. Nog even afwachten. Een dag voor vertrek meldt een Belgische gast zich met overlast van mieren…pff zal wel weer, aangegeven dat wij geen gif of andere bestrijdingsmiddelen kunnen/mogen verstrekken , maar toch maar even kijken. Kwamen er honderden mieren uit een stopcontact zetten. Een uur geleden niets te zien en plots een complete plaag. Toch maar met de spuitbus en schroevendraaier naar binnen. Stopcontact en kabelgoten verwijderd en schoongemaakt. Ze vlogen alle kanten op en lijkt er op dat ze zich in de tussenwand schuilhouden. Als de gasten er uit zijn donderdag maar even goed kijken.

Zoals eerder geschreven moesten we wachten op een monteur voor een geiser. Na drie pogingen (zaterdagmiddag, zondagochtend , zondagavond) ging de geiser op maandagochtend weer kapot. Uiteindelijk is er een nieuwe geplaatst. Gelukkig zaten er bijzonder makkelijke /positieve Nederlands gasten in (douchen in een andere Unit) en 3 dagen geen warm water, maar de vakantie niet laten verpesten door zo’n akkefietje. Gelukkig kunnen we ze een etentje aanbieden en hebben de kinderen weer een lekker ijsje gehad.
Onze service gaat ver… gisteren gasten uit NL binnen gekregen, kwamen laat in de middag aan. Geen goede reis gehad, verbrandde koppelingsplaten, de Gotthardtunnel/pass was toch iets te veel voor een zwaarbeladen auto met een 1000 cc motortje, dus de wagen moest naar Ravenna naar de garage. Nu hoopte de gast direct een nieuwe leasewagen mee te krijgen, maar dat ging helaas niet door. Bedrijf gaat siësta houden en de wagen kan niet direct gerepareerd worden. Maar even 64 km gereden om hem van het verlaten trappetje bij de garage te “redden”.
Wachten op een leenauto en reparatie van de eigen wagen.

Het inchecken is vanaf 17:00 uur maar velen staan al ‘s morgens vroeg, na een hele nacht door te hebben gereden, op de stoep. Nu kan je ze nog direct helpen, maar over een paar weken zitten we vol en dan hebben we de tijd wel nodig om caravans schoon te maken. Je zit zo’n dag wel vast op de camping, nummer twee of drie kan tot 20:00 uur inchecken. De gemaakte afspraken met de camping wijzigen iedere keer, dan moet je de gasten voor de slagboom wegplukken (zoals afgesproken, dan staan ze weer voor de receptie tent en de volgende keer mag je ze opzoeken op het terrein.

Vanaf dit weekend zitten we praktisch vol, of het ook overboekingen zijn van Kroatië zijn, dat nu code oranje heeft weten we niet. Hier en daar nog wat puntjes op de bekende i en we zijn er klaar voor. In augustus hebben we een weekend met 16 aankomsten en 14 vertrekken plus een aantal eind schoonmaken. Best wel heftig, maar ook daar slaan we ons wel doorheen. Valt op dat er steeds meer Nederlanders de weg naar Italië weten te vinden. Logisch, Nederland zit mudje vol en de prijzen zijn enorm gestegen. Hier is het rustig, veel ruimte en alle aanbieders werken met flinke kortingen.

We zitten elke avond tot laat buiten, de temperaturen lopen overdag op tot over de 30 graden en in de avond is het nog dik boven de 20. Marijke heeft de inmiddels geïnstalleerde buitendouche al uitgeprobeerd.

Wij gaan vrolijk verder maar het is wel “Silenzio prima della tempesta” (Stilte voor de storm)

Piano , Piano

Het tempo ligt wat lager en passen ons steeds meer aan, aan de tijden van de Italianen. Tussen één en drie even geen activiteit en de “warme hap” pas om een uur of half acht. Lekker rustig aan , piano … piano ! De temperaturen zijn perfect in Italië, de airco werkt de hele dag. Voor Max hebben we een aangename temperatuur van 22 graden binnen wanneer wij aan het werk zijn. Ook hier aan de Adriatische kust kan het behoorlijk spoken. Van de week ‘s-nachts een echt zware storm gehad. Op de camping 6 bomen plat, en alles lag vol met takken, bladeren en andere materiaal wat niet goed vast zat. Wij zitten gelukkig in een stacaravan, de mensen van Vacansoleil moesten aan de tentstokken hangen om de boel overeind te houden. Op camping Thaiti net boven ons hebben verschillende bungalowtenten het niet overleefd.

Langzaam komt er iets meer leven op de camping. Verrassend veel italianen. Zou wel handig zijn als deze toch wat meer Engels of Duits zouden kunnen praten, maakt het communiceren toch wel wat makkelijker. Weer de nodige klusjes gehad, van lampen verwisselen tot wanneer je net in bed ligt, eruit moet, omdat ergens de stroom is uitgevallen. Andere gasten hadden lekkage onder de caravan, geen idee waar de waterafsluiting van deze caravan zat. De mensen van de camping erbij. Blijkt voor dit type caravan de aansluiting in een centrale kast te zitten. Een gesprongen leiding bij de verwarmingsketel was in dit geval het probleem. Geen sleutel van de kast waar de ketel hangt dus het slot is er uitgeboord. Is een klusje wat waarschijnlijk vaker gedaan zal moeten worden. Je moet wel overal achter komen. Net zoals dat enkele caravans te weinig ampère hebben en dus eigenlijk “bijgeplust” moeten worden. Dit gaat gelukkig allemaal via kantoor.

Hadden we een dagje vrij gepland om naar Comacchio te gaan, krijgen we te maken met een gast die wil bijboeken. Prachtig natuurlijk maar er moet wel wat geregeld worden, op zondag! Uiteindelijk toch maar op pad gegaan. Het historische centrum van de stad is gebouwd op dertien eilandjes die door bruggen met elkaar verbonden zijn. De belangrijkste brug is de Treponti uit 1634 die uit vijf bogen en twee torens bestaat. Op het eerste gezicht doet Comacchio denken aan de noordelijker gelegen steden Venetië en Chioggia.
Koffie gedronken op een terrasje waar de Italiaanse bejaarden in heftige discussies / gesprek waren, de week doornemend na de kerkdienst. Na wat rondslenteren lekker geluncht aan het water. Naast visjes zagen we nog een slang voorbij zetten, een waterslang, waarschijnlijk een gardena :-).
Max is inmiddels naar de Italiaanse trimmer geweest, een keurige Italiaanse coupe en een lekker geurtje. Max krijgt af en toe kleine stekel bolletjes tussen zijn tenen, geeft veel irritatie en kapot gelikte poten op. Af en toe loopt hij met een verbandje om zijn poten. Marijke heeft de plaatselijke pedicure- en schoonheidssalon gevonden,hier zijn de eerste afspraken vastgelegd. Blijft je verbazen dat de jongelui zo slecht of nog vaker helemaal geen Engels en/of Duits kennen. Maar we komen (bij een enkele Italiaanse gast) met Google translate er best wel uit.

Onze troubleshooters hebben ons verlaten en zijn richting Gardameer vertrokken. Was erg fijn om Dave en Annemarie in de buurt te hebben, zowel zakelijk als prive. Veel leuke borrelmomentjes gehad bij de strandbar. We hebben de samenwerking op z’n Hollands afgesloten met Karbonade, bloemkool met een bloempapje en gebakken aardappels en appelmoes (jazeker dat hebben we hier 🙂 ). Vannacht een echte zandstorm gehad. Had ik gisteren net de auto gewassen 🙁 . Op één van de units is een dikke boomtak terecht gekomen. De camping gaat dit opruimen.

Morgen krijgen we voor twee dagen het Quality and Supportteam op bezoek. Zij gaan ons verder adviseren over de service en kwaliteit die geleverd moet/kan worden. Met de service zit het wel goed, we gaan een lesboek opsturen naar een Italiaanse gast (waren ze vergeten) en hebben gisteren de kinderen van onze gasten op een ijsje getrakteerd. Viel best in goede aarde.

Een van de units kregen we maar niet ongedierte vrij (mieren). Verschillende pogingen gedaan, bleek achteraf dat in een elektrakastje in de slaapkamer een enorm mieren nest zat. Deze geruimd en flink gespoten, van de week maar even kijken wat het effect is. We hebben deze unit toch echt wel nodig in augustus.

De restaurant eigenaar heeft alle couriers uitgenodigd om een pizza en een pot bier te komen drinken. In de hoop dat wij zoveel mogelijk gasten doorverwijzen naar zijn toko. Dit wil hij ons twee keer per maand aanbieden….zeggen we natuurlijk geen nee tegen.
Het wordt al moeilijker een plekje te vinden in het restaurant, het begint nu toch wat voller te worden, met name in de huisjes, de toeristische plaatsen blijven door de weeks behoorlijk leeg. In het weekend komen er veel campers.

De boekingen en last minutes blijven nu geregeld binnen komen, op zich niet zo erg maar boekingen van 2 of 3 dagen, met linnenpakket en huur van allerlei attributen én nog een eindschoonmaak is wel het ergste wat je kan krijgen. Maar ja, ook dit hoort er bij…..

Weinig of geen Nederlanders !?

Met de schoonmaak zitten we prima op schema en krijgen steeds meer tijd om andere dingen te doen. Bij de één moet een lekkende waterreservoir van de WC gerepareerd worden bij de ander werkt de buitenlamp niet meer. Zelfs het om zeep helpen van de programmering van de TV / decoder krijgt een klant voor elkaar. Naast het bestrijden van opdringerige mieren loopt eigenlijk alles best wel soepeltjes.
Onze Troubelshooters hadden grondzeilen meegenomen en we konden eidelijk de receptietent verder inrichten. Alle voorraad overgebracht van een accommodatie (kan deze weer in de verhuur) naar de tent. De koelkast op een steekwagen van de opslagcontainer naar de tent gebracht en de bolderkarren klaar gezet voor de verhuur. De tent mag nog niet als receptietent gebruikt worden i.v.m de Covid-19 protocollen, maar zodra deze wat versoepeld gaan worden (en we hopen dat dit al spoedig kan) zijn wij in ieder geval klaar.

spiaggia

Het aantal boekingen valt een beetje tegen en met name Nederlandse / Belgische en Poolse gasten haken op het laatste moment af. Wat we op de TV zien is Nederland nog heel erg bezig met het coronavirus. Hier in Italië op de camping zijn er bijna geen beperkingen meer, alleen in de winkels zijn nog mondkapjes en handschoenen verplicht. De Duitse gasten komen nog wel en steeds meer Italianen weten de weg naar Go4camp/ROAN te vinden.
Maar zoals Ricardo (Directeur van de camping) al zei, er zijn op dit moment c.a. 1000 gasten te weinig. Het zou best wat drukker (gezelliger) mogen zijn. Heeft ook z’n voordeel, je hoeft niet te bespreken in het restaurant om een heerlijk pepersteak te eten en een lekkere pizza. We hebben deze week het “workersmenu” gekregen en kunnen nu voor € 9,- een drie gangen menu “krijgen”. Normaal krijgen we al 20% korting op onze rekening, omdat je hier werkt.

Van de week collega’s van een nabij gelegen camping op de koffie gehad, was gezellig en zo krijg je meer informatie hoe het er op andere campings aan toegaat. Zij mogen wel in het zwembad, wij niet (zelfs niet nu het zo rustig is. We hebben gelukkig het strand op kruipafstand en hebben een parasol en twee stoelen bij de leefcaravan die meegaan. Maximaal twee en een half uur anders verbrand je hier levend.
Haha net op camping Thaiti geweest, even een kinderbedje geleend (onze levering komt pas volgende week) mogen ze daar nu ook niet meer zwemmen in het zwembad. Zelfde reden als hier, als alle medewerkers naar het zwembad gaan, nemen die ruimte in voor betalende gasten 🙁
Hadden we net afgesproken om daar een keer te komen zwemmen. Dus toch maar de zee in.

Vanaf maandag gaan we accommodaties schoonmaken waar de gasten van zijn vertrokken. Deze schoonmaakklus is met z’n tweeën snel klaar. In één accommodatie bleek een kloel/vrieskast stuk. Wel stroom geen koeling. Staat nu voor 24 uur op z’n kop om het gas te verplaatsen en daarna weer 24 uur op z’n pootjes. Schijnt dat dit wel eens wel helpen. Niet gangbare werkwijze maar het proberen waard.
Het is nu weer zondag, tijd voor Spiaggia e Mare of wel Strand en Zee. Even met Finn videobellen, maar hij blijft het maar vreemd vinden Opa en Oma op de telefoon.

spiaggia

Druk is van de ketel

Poetsen ..poetsen. In totaal moeten we 23 units schoonmaken. Zoals eerder aangegeven worden de bungalowtenten dit jaar niet opgezet,scheelt toch weer 8 accommodaties. Met een mobilhome waren we eerst met z’n tweeën een hele dag bezig (alleen de binnenkant dan), nu redden we dit in c.a. 5 uur. Voor de buitenzijde kan Maarten 2 a 3 units per dag schoonmaken, maar ja dan ben je niet beschikbaar voor de binnen zijde. De woonmobil is door de vorige beheerder netjes achtergelaten en doordat we nu wat routine krijgen, vliegen we er nu wat sneller door.

We hebben in verschillende accommodaties voorraad staan en daarnaast staat er een 20 ft zeecontainer vol met materiaal. Alles moet uiteindelijk uit de accommodaties en daarvoor hebben we de receptietent opgezet, daarin gaat al het reservemateriaal. Dozen vol met kussens, dekbedden en overig materiaal moet worden verdeeld over alle schoongemaakte accommodaties. Voor elke accommodatie is een BBQ beschikbaar, maar deze zijn spiksplinter nieuw en zitten nog in dozen, dus ‘s-avonds moeten we die krengen in elkaar zetten. Gelukkig hebben onze Troubleshooters er ook een aanzienlijk deel voor hun rekening genomen. De opslag/receptie tent verder aangekleed met een partytent, mededelingenbord en voor de extra zichtbaarheid een grote banner.

Er is best wel voldoende tijd om even afstand te nemen van het werk of van het schoonmaken. Uiteraard moeten we op pad voor onze eigen boodschappen, maar ook om voor het werk de nodige spullen aan te schaffen. Sleutels bij laten maken bij de plaatselijke Ferramenta, in totaal drie keer geweest, geen voorraad sleutels, volgens afspraak een week later weer terug en nog geen voorraad, uiteindelijk afgesproken dat hij ons zou bellen zodra de sleutels binnen zijn. Heeft zich daar keurig aangehouden, wel knap als je een telefoontje krijgt van een Italiaan die geen wordt Engels spreekt en wij geen italiaans en elkaar toch begrijpen. In het winkelcentrum toch maar lange (training) broeken gekocht, want het stikt hier van de muggen. Over onze veranda hebben we een heel grote muskietentent geplaatst (couveuse) om ‘s-avonds en ook overdag redelijk veilig te kunnen zitten. We beginnen elke ochtend best wel vroeg, tegen half acht zijn we klaar en om acht uur gaan we aan het werk, daarom kunnen we (bijna) elke dag, om vier uur de dag afsluiten met een drankje in de strandbar. Daarna rond zeven uur gaan we terug naar de leefcaravan om te koken of door te rollen naar het uitstekende restaurant op de camping.
Max is helemaal gek van de golfkar. Hij vind het heerlijk om een stukje mee te rijden over de camping. Zit dan prinsheerlijk op het bankje om zich heen te kijken.

We hebben de eerste gasten al ontvangen (3) en dit weekend komen er 5 bij en gaat er één weer weg. Bij de allereerste gast ging het even moeilijk omdat er een veschil was tussen de inforamtie (booking) op internet en hetgeen wat men kreeg op de camping. Even snel schakelen met kantoor en binnen het uur was het in volle tevredenheid opgelost voor de klant. Contact en support vanuit het kantoor is goed en “onze” troubleshooters blijven en nog even bij ons om ons met raad en daad bij te staan. Regelmatig even bij de gasten langs of alles nog in orde is en de dagen vliegen zo voorbij. We liggen goed op schema, voldoende units zijn schoon, vrijwel alle unit zijn van buiten schoon en zoals de aanhef al verraad …de druk is van de ketel.

Wij (Go4camp) en Roan waren als eerste op de camping, nu zie je langzaam Gustocamp (ook Nederlanders) en Vacansoleil en Suncamp de boel opstarten (deze laatste twee door Engelsen). We hebben de briefing (preek) van Ricardo de directeur aangehoord en hebben goed contact met Samantha en Antonio van de receptie. Het is nog erg rustig op de camping, wat Duitsers en Italiaanse campers. Er heerst denken we toch veel onzekerheid over wat men hier zal aantreffen. De maatregelen zijn best wel soepel, hoewel de Italianen denken wanneer zij een mondkapje dragen, dat dan de 1 meter afstand niet meer geld. Op de camping zijn helemaal geen beperkingen, alleen als je naar de bar gaat om drinken te halen moet je een mondkapje voor( en bij het betalen). Afgelopen donderdag naar het dorp gegaan. Kon verse vis vanaf de boot kopen en er was een grote weekmarkt door de hele dorpsstraat. Best wel gezellig en weer wat groente en fruit ingeslagen.

Het weer is best wel goed, maar het kan hier goed spoken aan de Adriatische kust. Overdag volop zon met hoge temperaturen en tegen de avond vaak een (onweers)bui. Overdag zit Max in de leefcaravan , om elf uur hebben we hier onze koffiepauze met Dave en Annemarie. Dan kijken we of er nieuwe boekingen zijn, maken de aankomstlijsten voor de camping in orde en bespreken we de lopende zaken. Rond een uurtje of half twee gaan we uitgebreid lunchen, weer met Max wandelen en rond vier uur is het mooi geweest. Kortom de druk is van de ketel.

Aankomst voor de gasten is om 17:00 uur, dit i.v.m. Covid-19 zodat wij iets meer tijd hebben om de accommodaties te desinfecteren. Vanmorgen 7:15 stonden de eerste gasten al op de stoep. De rest komt verspreid over de hele dag binnen. Nu het zo rustig is kan dat nog, maar straks zullen ze toch echt moeten wachten tot we tijd hebben. Tijdens zo’n wisseldag is er niet veel ruimte om andere dingen te doen. Steeds omkleden van receptie kleding naar werkkleding en andersom is ook geen optie. Dus maar relax op de veranda wachten tot iedereen binnen is. Het is toch ook een héél klein beetje vakantie.

Settelen in Italië

Eindelijk was het zover. De planning om eerste pinksterdag te gaan rijden hebben we los gelaten. Zou betekenen dat we op 1 juni in Italië aankomen met als gevolg, dat we twee weken in quarantaine moesten. Nu zijn we vertrokken op dinsdag 2 juni en reden we op 3 juni Italie binnen. Op 3 juni gingen de grenzen officieel open. De auto zat goed vol en achteraf zijn er zaken die we beter konden meenemen en andere dingen thuis hadden kunnen laten. Maar ja als je alles van te voren wist ….!

‘s-Morgens om 8 uur vertrokken en uiteraard waren we binnen 5 minuten in Duitsland. Sommige stukken best wel druk en de nodige Baustelle’s zorgden voor een klein beetje vertraging. Rond 15:00 uur reden we Füssen binnen, pal aan de Oostenrijkse grens. Prima overnachting in het Best Western Plus Hotel gehad. In het dorpje kwamen we heel toevallig ook onze mede beheerders (Mathé en Mariette) van Roan tegen. Gelukkig waren alle restaurants e.d. open en konden we heerlijk genieten van een hapje en drankje.

De volgende ochtend bijtijds opgestaan en weer op pad naar de Oostenrijkse grens. Er was controle, en de mededeling dat we op doorreis naar Italië zijn, was voldoende om verder te mogen rijden, verder niets hoeven te laten zien. We hadden vanuit Roan/ Go4Camp de nodige formulieren meegekregen voor het geval dat je aangehouden wordt. De Fernpass was behoorlijk in onderhoud, dit gaf even wat oponthoud. De eerste stop net voor Innsbruck  kwamen we collega’s tegen die naar de camping Haïti in Italië gingen, zo’n 10 km boven ons. Samen eigen gebakken cake gegeten en snel weer door. De Brennerpas gaf geen problemen, alleen maar vrachtverkeer, we konden lekker opschieten.

In Italië bij onze tweede stop kwamen we weer collega’s tegen , dit bleken onze Troubleshooters (Dave en Annemarie) te zijn en ook onderweg naar “onze” camping Spiaggia e Mare. Zij komen ons de komende weken ondersteunen. Zonder enig oponthoud kwamen we rond 15:00 uur aan op de camping. Op het moment dat we in gesprek waren met Samantha van de camping kwamen Mathé en Mariette er ook aan.

Op zoek naar de sleutels en we hadden deze gelukkig gevonden op de afgesproken plaats. Eerst maar even de leef accommodatie voor de komende 4 maanden inspecteren. Moest wel het e.e.a schoongemaakt worden maar hij was niet verwaarloost achtergelaten. De ruimte om de leef accommodatie is perfect, volledig afgezet en Max kan vrij rondlopen. Badkamer en slaapkamer in orde maken en lekker bijtijds naar bed. Gas hadden we nog niet het was even behelpen. De volgende dag alleen maar bezig geweest met de leef accommodatie en boodschappen doen. De Bennet / Lidl en een Chinees (soort Action/Kruidvat en Wibra  in één) liggen op korte afstand van de camping. De fietsen gevonden, samen met de bolderkarren en bagagewagentjes voor achter de fiets. Vrijdag kwam het regioteam langs met materiaal en ja hoor onze golfkar. Alles heeft natuurlijk lang stil gelegen en de bevoorrading moet weer op gang komen. 

Vrijdag zijn we van start gegaan met het schoonmaken van de mobilhomes, eerst alle sleutels passen, brak er bij één natuurlijk een sleutel af en moest worden uitgeboord ( lange leve onze troubleshooters). In veel mobilhomes staat voorraad en liggen de tenten die er eigenlijk al hadden moeten staan. Maar we kregen te horen dat deze niet opgezet gaan worden.

Normaal zijn de accommodaties van buiten al schoon, maar ja een andere situatie nu, dus dat moet er maar even bij. Gelukkig hebben we een hogedrukspuit tot onze beschikking. Per huisje zijn we toch één dag bezig met z’n tweeën. In enkele moeten de gordijnen en kussens worden vervangen. Weer extra werk :-). Het is nu zondag, vandaag een rustdag. Met Mathé de gemeenschappelijke wasmachine buiten geplaatst en aangesloten, partytent er overheen gezet en het eerste wasje gedraaid. Nog weer even boodschappen gedaan, we moeten volgens de Roan protocollen veel schoonmaakmiddelen in de accommodatie hebben. 23 accommodaties met elk 7 soorten schoonmaak middelen, reken maar uit. De plaatselijke middenstand is weer blij.

De camping loopt al redelijk vol met voornamelijk Italianen. De Italianen zijn bijzonder laks met het afstand houden en het dragen van mondkapjes op het strand en op de camping. In de winkels zijn ze wel wat strenger, mondkapjes en handschoenen verplicht.
Het is even aanpoten de eerste weken, maar we bepalen ons eigen tempo en volgorde en gaan een paar keer per dag naar onze leefcaravan terug voor Max, een kop koffie of lunch. Hoewel de strandbar een goed alternatief is voor een lunch of een lekkere koffie (alles met Staff korting natuurlijk).

L’avventura sta per iniziare

HET AVONTUUR GAAT BEGINNEN

Het verlossende telefoontje is binnen. We kunnen en mogen afreizen naar Italië. We vertrekken aanstaande zondag op 1e pinksterdag en komen op maandag aan op de camping. De camping is al open en alle reserveringen van Go4camp staan weer open vanaf 15 juni. Er zijn natuurlijk de nodige annuleringen, maar vanaf half juli en augustus zit het erg vol. Een rustige start is niet zo heel erg , zo kunnen we een beetje wennen aan de werkzaamheden die op ons afkomen.

 

COVID 19:  Natuurlijk is het spannend om naar een land te gaan waar het virus zo heeft toegeslagen. Porto Garibaldi ligt in de gemeente Comacchio en in de provincie Ferrara. De regio Emilia-Romagna is wat zwaarder getroffen, maar in Ferrara was het vergelijkbaar zoals bij ons. 

Door de camping zijn protocollen opgesteld en Roan/Go4camp hebben de nodige instructies klaar liggen. We hebben voldoende mondkapjes , desinfecterende gel en handschoenen ingeslagen voor de eerste dagen. Later zullen we vanuit het bedrijf bevoorraad worden.

Het zal wel vreemd zijn met al die nieuwe regels, hoe gaat het met 1,5 meter enz. enz. Het is in ieder geval zaak om goed op ons zelf te letten

 

Komende dagen de laatste dingen regelen. Caravan moet nog even naar de stalling, sleutels afgeven en her en der afscheid nemen. Max heeft net vandaag nog even een inenting gehad en mag donderdag nog even naar de tandarts. Kan hij netjes Italiaans blaffen. Het overnachtingshotel in Füssen , net tegen de Oostenrijkse grens is geboekt. Het autobahn vignet kopen we wel aan de grens.

Wij hebben er ontzettend veel zin in en melden ons weer zodra we daar gesetteld zijn

Afwachten

Het is alweer een paar weken geleden dat wij voor  twee instructiedagen zijn afgereisd naar camping De Schatberg in Sevenum voor het “praktijk gedeelte ” en naar Hotel Vught voor de “theorie”. Tijdens deze perfect georganiseerde, leerzame maar bovenal gezellige dagen hebben we kennis kunnen maken met onze collega’s Mathé en Mariette (ook voor Spiaggia e Mare/ Roan) maar ook met onze buddy’s Marie en Peter. Zij zijn onze vraagbaak  op de camping en zorgen voor ondersteuning voor als we ergens “vast lopen”. We kregen veel informatie over onze werkzaamheden op de camping. Er werd duidelijk aangegeven dat het niet allemaal rozengeur en maneschijn is en dat er toch echt wel gewerkt moet worden en er momenten zullen zijn waarbij je je afvraagt ” waar zijn we aan begonnen”. Het schrok verder niemand af en iedereen bleef en staat in de startblokken om van start te gaan.

Afgelopen weken stonden natuurlijk in het teken van de voorbereidingen. We hebben de managers tool gekregen met daarin alle boekingen die voor Go4camp zijn. We gaan deze zelf inplannen, rekeninghoudend met speciale wensen en bijgeboekte extra’s. Het is af en toe een beetje passen en meten om de boekingen netje achter elkaar door te laten lopen. Tijdens de instructiedagen hebben we ook het benodigde materiaal gekregen. De telefoon met de benodigde app’s geïnstalleerd en de kleding gepast. Nu nog een paar honderd  visitekaartjes “schrijven”. 

Het hele avontuur in Italië wordt natuurlijk overschaduwd door de ellende rond het Coronavirus. Daar waar we eerder nog de hoop hadden dat we 4 april konden afreizen is dit , gelet op de situatie in Italië en de rest van Europa , uitgesteld. De boekingen tot halverwege april zijn gecanceld en de camping gaat later open. De opening van “onze”  camping staat nu gepland op 10 mei, wat betekent dat we ergens rond de 23 april zullen vertrekken. 

Dat is de planning tot nu toe, het kan/ zal mogelijk nog veranderen . Dat we dit jaar nog vertrekken staat wel vast, maar de exacte datum moeten we nog even afwachten.

Voorbereiding

Het is alweer twee jaar geleden dat we ons gingen oriënteren naar een baan als host op een buitenlandse camping. Vorig jaar de knoop doorgehakt en hebben we gesolliciteerd bij Roan / Go4camp. Na de sollicitatieprocedure moest het e.e.a. met het werk geregeld worden. De beslissingen zijn genomen en het avontuur kan beginnen.

In november vorig jaar kregen we de camping door waar wij worden gedetacheerd. Dit wordt onze werkplek voor een half jaar. Vanaf 10 april zijn we gastvrouw/gastheer namens Go4camp op camping Spiaggia e Mare in Porto Garibaldi. Dit ligt in de Po delta ongeveer 100 kilometer onder Venetië aan de Adriatische kust.  Op deze camping mogen wij als beheerder onze Max meenemen, hetgeen wel een voorwaarde voor ons was.

We krijgen 31 accommodaties ( 8 tenten en 23 chalets) onder onze hoede. Daarnaast krijgen we de beschikking over een receptie tent en een eigen leefchalet. Het is een grote camping met 600 plaatsen direct aan het strand. Om ons op de camping te verplaatsen krijgen de de beschikking over een paar fietsen en jawel een Golfkarretje. Onze leefchalet is volledig ingericht en beschikt over twee slaapkamers, airco en waarschijnlijk een veranda en nog veel meer.

 

De voorbereidingen zijn in volle gang. De contracten zijn getekend en alle verzekeringen zijn geregeld. Via de mail al even contact gehad met de beheerders van vorig jaar voor wat tips en trucs.  Laptop  gaat mee en een kleine printer voor de boekingen en ons nog even oriënteren over de manier hoe we het internet gaan organiseren. Deze is behoorlijk duur op de camping. We krijgen wel van alles vergoed /betaald (Kilometergeld , overnachtingskosten, gereedschap, internet toelage en een budget voor kleine uitgaven) . Dat is allemaal perfect geregeld.

We hebben inmiddels toegang tot de boeking /reserveringstool van Roan/Go4camp en de overige informatiekanalen. We hebben een goed beeld van de reeds geboekte accommodaties. In April (camping gaat 24 april open) en begin mei hebben we het redelijk rustig. Nou ja wat heet rustig , we moeten 31 accommodaties gereed maken voor de verhuur, afspraken maken met de camping en de receptietent inrichten.  Daarnaast willen we voor de start weten waar bijvoorbeeld de artsen / ziekenhuis / dierenarts in de buurt zitten, voor ons zelf maar ook voor de gasten. De boekingen komen voornamelijk uit Duitsland en Nederland maar ook  Denemarken, Engeland , Italië , Frankrijk , Polen , Zwitserland en Oostenrijk. Dat wordt veel Duits “lullen” in de komende periode.

Maar eerst gaan we 5 en 6 maart op training. Eerst naar een camping in Limburg voor de nodige instructie en daarna door naar Brabant waar we onze laatste informatie  krijgen over de boekingen / bestellingen ( Gasflessen , lakens – handdoeken sets en overige bijgeboekte extra’s). Tevens krijgen we dan onze (werk) kleding en werk telefoon.

Max moet nog even wat inentingen hebben, de auto een onderhoudsbeurt en daarna nog wat inkopen doen om begin april af te reizen naar Italië.

Het afreizen naar Italië gaat nog spannend worden nu met alle ellende rond het Coronavirus. Wij gaan er vanuit dat we gewoon vertrekken. We gaan er werken voor een half jaar.

Moezel

Op pad naar de laatste camping van onze kampeertocht. We verlaten Belfort en gaan op pad richting Mulhouse , Colmar en Strasbourg . Het is behoorlijk druk op de weg en met name vlak voor Strasbourg  is inhalen eigenlijk niet meer mogelijk en moeten we tussen de vrachtwagens blijven hangen. Door gereden tot Reinbollen en daar zijn we via de B50 richting Traben- Trarbach gereden. Tenminste dat was de bedoeling, de B50 was deels afgesloten en we werden enorm omgeleid. De “umleitung” voor personenauto’s gevolgd en dat hebben we geweten. Haarspeldbochten, stijgingen en dalingen van 10 % en smalle , soms erg smalle weggetjes. Maar goed halverwege de middag kwamen we bij de geplande camping aan. Helaas overvol , geen mogelijkheid om te draaien dus achteruit en omhoog de hoofdweg weer op. Eerst maar even tanken , stel je voor dat de zoektocht erg lang gaat duren. Men verwees ons naar een camping net buiten Traben-Tarbach, een hele grote. Klopt was een enorme Camperplaats met honderden campers op een enorm veld, gaan we dus niet doen. Verder stroomafwaarts en in Punderich, ca 12 km vanaf Traben hebben we uiteindelijk een camping gevonden Campingplatz Moselland. We kregen een paar plaatsen toegewezen terwijl er aan het water ook plekjes waren. Omdat we een ASCI kaart hebben krijg je korting en die geld voor bepaalde plaatsen. Aan het water is duurder en valt buiten de korting. Maar als je de mogelijkheid hebt om pal aan het water te staan , doe je dat toch. Prachtig als die boten die voorbij komen, valt lekker wat te kijken.

De volgende dag naar Traben-Trarbach gegaan. Viel wat tegen, een deel van de kade was afgezet, 10 tal politiewagens, helikopter in de lucht en verschillende politieboten op het water. Er was een Bundesminister op bezoek, dat was wel even het hoogtepunt van de dag. Koffie met Flamkuchen gegeten op een terrasje en wat boodschappen gedaan. Terug naar de camping ..bootjes kijken. De volgende dag stond Cochem op het programma. We kwamen nog langs een logeeradres van een paar jaar terug. In Cochem wisten we een parkeerplaats en daar konden we de auto mooi kwijt. Dex en Max mee en winkeltjes kijken. Uiteindelijk zijn we naar boven , naar de Reichsburg  gelopen. Deze was vandaag gesloten wegens een hochzeit. In het daarboven gelegen restaurant lekker een wijntje /koffie gedronken en goulashsoep gegeten . ‘s-Middags de luifel /kleed en stoelen opgeruimd om de volgende dag weer bijtijds richting huis te gaan.  

Jura

Vandaag een lange rit vanuit de Ardéche richting de Jura. De reis verloopt goed , de combinatie loopt lekker en kan het hele weg rond de 100 k/u aanhouden. Vlak voor Lyon hebben we de Route du Soleil verlaten om via de Route du Vert richting Géneve te gaan. De planning was een grote camping in de Jura te bezoeken, maar deze was al gesloten. Nu zijn de campings welke geopend zijn in deze periode erg moeilijk te vinden, het was inmiddels vier uur en moesten toch echt wel opzoek. Volgens internet is er in Belfort een stadscamping , drie sterren, moet dus te doen zijn, nog maar even drie kwartier door rijden. Aangekomen in de studentenstad Belfort , moesten we eerst het centrum door en een paar mindere wijken. Toch twijfels of we dit wel moeten doen. Uiteindelijk kwamen we aan bij Camping L’ Etang des Forges, een stadscamping aan de rand van de stad en gelegen aan een groot meer, met zwembad en Wifi (betaald). Geboekt voor twee nachten en de combinatie op een hele grote plaats neergezet. Het was de laatste avond dat er gegeten kon worden in het “restaurant” (pizza of hamburger) en van deze gelegenheid maar gebruik gemaakt. De volgende ochtend even een supermarkt opgezocht en de voorraad ijsjes weer aangevuld in de vriezer. ‘s-middags een wandeling gemaakt om het meertje ( 4 km) . Het was weer erg warm en Dex liep vandaag redelijk mee. Marijke is nog even wezen zwemmen  en verder lekker rustig aan gedaan. Morgen gaan we via Mulhouse , Colmar en Strasbourg de grens over om ergens in Duitsland te overnachten

Ardéche

De A9 richting Montpellier war erg druk, veel verkeer vanuit Spanje (vrachtauto’s). Het is nog steeds regenachtig wanneer we de Middellandse zee verlaten. net voorbij Nimes nemen we de afslag bij Remoulins en gaan we de Route National op om volgens planning nabij Pont-St. Esprit terecht te komen. We komen het stadje binnen via een smalle oude brug over de Rhône. Bij Pont-St. Esprit komen de Rhône en Ardéche samen en is dus het zuidelijkste deel van de Gorges d’Ardéche. We rijden eigenlijk te ver door, maar komen bij een leuke camping aan in St. Martin d’Ardéche. De Huttopia Du Moulin maakt deel uit van een landelijke keten en deze is kleinschalig met alles erop en d’r aan. De camping ligt op loop afstand van het dorpje en heeft een eigen (kiezel) strandje aan de Ardéche. Dex heeft toch ergens iets opgelopen en voelt zich ziek. Even langs de dierenarts en hij heeft een hotspot op de rug, mogelijk is hij gestoken. Met de nodige pillen en zalfje moet dit weer snel overgaan. Vanwege die plek loopt Dex niet of nauwelijks dus passen we het programma maar aan. Met de auto de toeristische route langs de Ardéche gereden om uit te komen in Vallon Pont D’Arc. Onderweg vele stops gemaakt om van het uitzicht te genieten. InVallon Pont D’Arc ligt de beroemde natuurlijke brug over de Ardéche. Gelukkig is het “na” seizoen en kan je nog fatsoenlijk bij het kiezelstrand komen, in het hoogseizoen kan je hier oven de hoofden lopen. De volgende dag zijn we gewandeld over de hangbrug bij St Martin naar Aigueze gegaan, een heel oud dorpje op de klif aan de rivier. De laatste volle dag dat we in de Ardéche zijn hebben we Aven d’Ornac bezocht, tenminste dat was de bedoeling. Je mocht wel met de hond naar binnen maar ook hier weer in een mand of op de arm…. dus dan maar niet. Wel lekker gegeten bij het nabij gelegen restaurant, een 4 gangen diner voor €16,50, kan haast niet uit. Deze dagen toch al niet veel in de keuken gestaan, leuke terrasjes zat, dus waarom zou je. Morgen weer verder naar het noorden, besloten om op de zondag te gaan rijden, geen vrachtverkeer en we willen wat kilometers gaan maken , planning is ca 500. De route gaat richting de Jura en daar zien we wel weer verder. De laatste week is ingegaan

Languedoc-Roussillon

Via de A75 rijden we zuidwaards, deze prachtige route slingert zich door het bergachtige gebied. In de verte zien we de imposante brug van Millau al liggen. Deze ligt over de Gorges du Tarn. Een prachtige omgeving en genieten van de rit. De afstand vandaag is niet al te groot en om twee uur zitten we aan de Middellandse zee bij Cape Agde. Heerlijk dik 26 graden
Een kleine camping gevonden  in Marseillan Plage, midden in het dorpje. Een ongelooflijk krappe bedoeling om met de combinatie er te komen. Sta je daar eindelijk bleek er ook geen plaats meer te zijn. Ja, twee plekjes die ze voor nood gebruiken, past de caravan nooit op, dus draaien en op zoek naar wat anders. Op een paar minuten in het zelfde dorpje zitten drie grote campings “Les Méditarranées” van de zelfde keten. Hier konden we, hetzij beperkt , nog wat uitzoeken. Het is ongelooflijk druk aan de kust. We kunnen lopend naar het strand en naar de terrasjes en restaurants, wat we ook gaan doen. Helaas mogen er geen honden op het strand, wat we, met vele anderen, toch doen in de vroege ochtend. De bedoeling is om hier een week te blijven. Dex komt er uit te zien…onder het zand, takjes en verschillende zaadjes van gras wat je bijna uit de vacht moet knippen, Max was voor de vakantie naar de trimsalon geweest, die heeft hier geen last van. De volgende dag even naar Cap d’Agde geweest, een druk haven (toeristen) stadje, waar Dex wat last van de warmte kreeg en de schaduw ging opzoeken om geen stap meer te verzetten. ‘s-Middags weer even een wasje gedaan. De volgende dag even kijken of de host van ROAN op een dichtbij gelegen camping aanwezig is. Even wat extra informatie halen. Je moet toch wel weten hoe je toekomstige werkplek er ongeveer uitziet. Helaas we hebben ze net gemist. Morgen wordt er regen / onweer verwacht en omdat er voor de honden niet veel uitlaat mogelijkheden zijn gaan we morgen maar verder richting de Ardéche. De regen is hier welkom, de laatste 4 maanden is er geen drup gevallen. Laat in de middag alles opgeruimd, de luifel ingerold en het kleed in de disselbak en ‘s-morgens na het ontbijt ergens rond half 11 weer op pad.

Auvergne

Op naar het zuiden richting de Auvergne. Om even wat op te schieten hebben we alleen maar de Péage genomen. De combinatie moest af en toe flink werken om de 6-7% heuvels met een gangetje van 80 te nemen. Als met al valt het niets tegen, ja het verbruik van de Volvo, maar dat was te verwachten van een 5 cilinder 2.4 . Onderweg eigenlijk geen gekke dingen. De Fransen zijn belabberde rijders, snijden je graag af wanneer ze na het inhalen weer naar rechts gaan. Onderweg bepaald dat we onder Clermond_Ferrand willen komen, hetgeen ook is gelukt.
In Brioude hebben we een leuke kleine camping gevonden met een perfecte plek voor de honden. Aan de Allier ligt de camping De la Bageasse,pal aan het water met een mooie wandelmogelijkheid voor Max en Dex. In de avond koelt het hier wel behoorlijk af en de eerst volgende dag begon bewolkt met wat regen. Mooie gelegenheid om de elektrische vloerverwarming uit te proberen Met de auto op pad om naar de Gorges te gaan. De bedoeling was om de trein te nemen, maar helaas een dag te laat. Gisteren reed hij voor het laatst. Dan maar met de auto ,maar niet voordat we de lokale markt van Langeac hebben bezocht.
Via een mooie route door de Gorges de LÁllier zijn we in Le Puy-en-Veloy aangekomen. Een stuk van de Tour de France route gereden. Eigenlijk niet veel zin om de stad in te gaan, dus maar door naar een oud middeleeuws stadje om daar wat te eten. Het stadje was er, moet erg toeristisch zijn , maar was niets te doen. Om twee uur nog iets eten??? ze zien je aankomen, niet dus. Dan maar terug naar Brioude, hier was het niet veel beter, een croque monsieur bij de plaatselijke bakker was het maximale.
Drie nachten op deze leuke camping is lang zat , tijd om in te pakken en morgen weer verder te gaan. Toch even iets meer zon pakken.

Val de Loire

Besloten om de eerste 120 kilometer snelweg te nemen, geen Péage maar wel erg rustig.We gaan niet via Parijs maar kiezen voor een ommetje via Rouen. Vandaar uit gaan we weer de Route National op richting Chatres om bij Chateaudun de kleinere B weg op te gaan richting Blois.
Bij Blois gaan we weer opzoek naar een camping en komen in Cande-sur Beuvron uit. Een klein plaatsje aan een zijriviertje van de Loire.
De camping La Grande Tortue is wat groter dan “normaal”, we willen even een wasje draaien en een plek met een restaurant hebben.
We hadden voor twee dagen geboekt en al snel hebben we twee dagen extra vast laten leggen. Voor het eerst de city wateraansluiting in gebruik genomen en de afvoer rechtstreeks op het riool. Even geen gerommel met water. Heerlijk gezwommen in het verwarmde zwembad en lekker luieren voor de caravan. Max en Dex hebben een speelkameraadje, een kleine mol die de het dag !!!! rond de caravan rond scharrelde. Bezoek van een roodborstje en de eekhoorn bleef op gepaste afstand. De tweede dag zijn we naar Amboise gegaan om één van de vele aanwezige chateau’s te bezoeken. Max en Dex moesten even op de achterbank wachten, gelukkig vanmorgen niet zo warm.Na het bezoek met Max en Dex het stadje ingegaan. Nog even een ander chateau proberen , nu met honden . Mocht wel maar dan moesten de heren op de arm meegedragen worden. Dat zagen we even niet zitten dus maar rustig retour auto. Op de terug weg wat witte wijn ingeslagen en weer terug naar de camping.
Mooie wandeling langs de Beuvron gemaakt tot het moment dat deze uitmond in de Loire. Max en Dex even in de caravan gelaten en wij zijn even naar Blois gegaan. ook hier weer een chateau midden in de stad bezocht en op een terrasje lekker geluncht. Naast het terras was een vreemd schouwspel, uit de ramen kwamen verschillende draken, bewegend, geluid makend en met veel stoom.
Tijd om terug te gaan, even langs de supermarkt en kijken wat de heren in de caravan hebben aangericht. Helaas Dex is door een rolhor van de keuken gegaan. De eerste reparatie na de vakantie dus…
Op de camping maar weer in het restaurant gegeten en langzaam de boel inpakken voor de volgende etappe

Picardie

Na een lekker ontbijt gaan we op weg richting België en Frankrijk. De eerste uitdaging kondigt zich al aan, de Scheldetunnel naar Terneuzen. Stom, verkeerd komen aanrijden en kwamen voor de “abonnee” poort uit, snel van baan wisselen kon niet omdat deze poort te laag was voor de caravan. Klein stukje naar achter en drie plekjes opschuiven, even goed mikken tussen de tolhuisjes en we konden weer verder. Via Gent zijn we bij Lille de grens van Frankrijk overgegaan. Tot Arras hebben we de snelweg gereden, dit ging toch wel snel vervelen en hebben besloten over de Route National verder te gaan. Dit gaat natuurlijk wat langzamer en onze tweede uitdaging diende zich al aan. Een afdaling van 9 tot 13 % moesten we nemen, even wennen met met de automaat en 1500 kg achter je aan, maar met handmatig terugschakelen ging dit prima. Het werd tijd om een camping op te zoeken en zijn uitgekomen net boven Amiens. Op de gemeente camping “Chateau de Clermont-Tonnerre” hebben we een mooie plek in een appelboomgaard gevonden. Goed voor twee nachten. Het chateau was helaas gesloten, we zitten voor de  Fransen toch net buiten het seizoen. De volgende dag wat boodschappen doen en Amiens bezoeken. De mooie Cathedrale Notre-Dame van d’Amiens bezocht en door het Venetië van Armiens (St-Leu) gewandeld. Op een terrasje crepes met warme chocolade gegeten met uiteraard een lokaal biertje.  In St Leu zijn een antal kleine kanalen die door het centrum lopen vandaar de naam Venetië. Eind van de dag de caravan inpakken en vast de luifel oprollen nu hij nog droog is. (‘s morgens toch wel wat dauw).  De caravan geeft toch wel wat bekijks van de andere Dethleffs bezitters.

Zeeland

De caravan lag als een huis achter de wagen en moest af en toe het gas loslaten omdat we snel reden, tegen de 100 km/u. Op de eerste beste mogelijkheid heeft Marijke het stuur van de combinatie van 11,5 meter overgenomen. Het laatste stukje Zeeland in hebben we wat file gehad.
We hebben een camping ( Minicamping Duinerve bij Vlissingen) gereserveerd, er was praktisch niets meer te krijgen aan de kust. Duinerve is een mooie camping met goed sanitair en mooie plaatsen op loopafstand van het strand. Dex en Max moesten even wennen aan alle drukte en Dex vond het nodig om zich te laten horen als iemand voorbij liep. Heerlijke strandwandeling gemaakt en de tweede dag hebben we fietsen gehuurd met een hondenkar. Zeven versnellingen en niet elektrisch, maakte het fietsen tegen de wind in, niet makkelijk. De ochtend voor vertrek toch nog een klein buitje, dus de luifel moest nat opgerold worden.

Ugchelen

caravan in Haaksbergen opgehaald, de nodige technische instructies ontvangen en uiteraard de pinpas door het pinapparaat gehaald. Na wederzijdse goedkeuring zijn vertrokken voor de eerste kilometers via B wegen en de snelweg richting Ugchelen. Het verdere inspecteren en inpakken van de caravan kan beginnen. Op zolder stond alles al klaar dus het inpakken was zo gebeurt.
Zondagsochtend de laatste spullen ingepakt, Dex en Max op de achterbank gezet en vertrokken voor onze eerste etappe naar Ze

Caravanvakantie 2019

Eind augustus 2019 gaan we met onze eigen caravan op vakantie. We moeten nog even geduld hebben, onze Dethleffs Camper 460 EL Avantgarde is besteld en staat inmiddels bij de dealer in Haaksbergen, een paar extra’s moeten er nog op, zoals de  mover / fietsdrager / luifel / buiten stopcontact en de city-water aansluiting met tv aansluiting.  We hebben de laatste tijd al de nodige uitstapjes naar Obelink in Winterswijk gemaakt om de kampeeruitrusting weer op orde te krijgen. Alle accessoires zijn gewogen om straks tot een goede gewichtsverdeling te komen en om te bepalen wat in de achterbak van de auto mee moet.  Op vrijdag  23 augustus kunnen we de caravan ophalen en gaan we alles even voor het huis uitproberen. De planning is dat we zondags gaan rijden richting Duitsland. Waar we uiteindelijk terecht komen , is nog even de vraag . Nieuwsgierig ?  blijf dan deze blog volgen. Eerst eens kijken hoe de combinatie het gaat doen in de heuvels van het Sauerland en hoe Max en Dex het kamperen gaan vinden. De volgende blog zal tijdens  of na de aflevering  verschijnen, wanneer we de technische uitleg over de caravan krijgen en onze eerste rit naar huis.

Ardmore Drakensbergen

Drakensbergen maandag 22 oktober

‘s Morgens gewekt worden door vogels, paarden en heel veel schapen. Tjonge wat maken die beesten een kabaal.
De paarden lopen meestal los over het terrein net als de drie honden van de eigenaren. Ontbijt aan ons vaste tafeltje Eland, want zo heet ons huisje. Besloten om er een relax dag van te maken, het is stralend mooi weer en we hebben ons aan het zwembad genesteld.
In de verte zien we nog een groep apen lopen en verder gebeurt er niet veel. Een heerlijke lunch in de tuin gehad en de dame van de huishouding blij gemaakt met wat kleding en schoenen die niet meer mee teruggaan. Wat opvalt is dat de Zulu dames allemaal traditionele kledingstukken dragen of delen ervan. Marijke heeft de jacuzzi vanmiddag uitgeprobeerd en straks (zo rood als een kreeft) weer naar het diner. Wellicht is dit het laatste hoofdstuk van onze Zuid Afrika reis. Een reis met eigen auto is zeker een aanrader. Het is goed te bereizen en absoluut veilig. De bevolking is uitermate vriendelijk en behulpzaam en we kijken terug op een zeer geslaagde vakantie.
De laatste keer Zuid Afrika ?? Denk het niet, weet wel zeker van niet , maar een volgende keer gaan we de reis zelf samenstellen om wat langer bij de Nationale en Privéparken te kunnen verblijven.
Morgenochtend de laatste 420 kilometer naar het vliegveld en via Dubai weer naar huis om daar woensdagmiddag weer aan te komen.

Een mooie tekst in het uitgebreide reis- en informatiepakket van NRV:
“Ons hoop dat julle die reis geniet het en dat julle eendag weer sal terugkeer na ons mooi en diverse land”!…. en dat doen we zeker

Umhlanga Rocks – Drakensberg

Reisdag Umhlanga Rocks – Winterton

Afscheid genomen van de Honey Pot en op weg naar het noorden, naar Drakensbergen. Op zich geen spannende reis, veel snelweg best wel saai. Gelukkig is er wat afleiding van vrachtauto’s die her en der van de weg zijn geraakt, lifters en verkopers op een snelweg en koeien in de berm. Na anderhalf uur rijden zijn we gestopt bij de Horwick Falls. Deze waterval is 93 meter hoog, bovenaan de voordat de Mgenrivier naar beneden klettert staat de lokale bevolking hun was te doen. De oppasser van de auto zijn fooi gegeven en weer verder. Onderweg ons even te geod gedaan aan een Boerenwors, lokale braadworst.

Kort na de middag aangekomen in Ardmore, na een stukje onverharde weg lag aan onze rechterzijde het mooi gelegen resort. We hadden geluk en kregen één van hun mooiste huisjes. Een vrijstaande woning met drie slaapkamers, 2 badkamers, twee open haarden,één beneden en één op de slaapkamer waar ook een hemelbed staat en een jacuzzi. Maar het mooiste is het uitzicht, prachtig zicht op de Drakensbergen. Vanmiddag lekker rustig aan gedaan en genoten van de locatie. Straks lekker eten en morgen …..waarschijnlijk gaan de wandel/bergschoenen aan en trekken we er op uit.

Reisdag St Lucia – Umhlanga Rocks

Reisdag St Lucia – Umhlanga Rocks 20 oktober

Vanmorgen een hoop drukte aan het ontbijt in de Forest Logde. Een bus Hollanders van Kras reizen in de zaal. Hebben we al groepen van Sawadee, Djoser en nu Kras ontmoet. Hoe exclusief en duur de organisaties ook zijn, we slapen allemaal in het zelfde hotel/guesthouse of Lodge en wij reizen met NRV (Nederland reist voordelig). Nog even aan het zwembad gezeten en uiteindelijk vertrokken naar het zuiden.
Op de N2 even gestopt bij een tankstation met restaurants, voorbij de pomp gereden en geparkeerd. Komt één van de vele pompbedienden naar ons toe om te zeggen dat er wat lucht in de band moet. Blijkt de linker achterband langzaam leeg te lopen. Heel attent van de beste man. Bellen met de verhuurder en 19 km terug naar Richards Bay voor hulp. Men wilde eerst dat we zelf de band gingen vervangen..ja doei, we hebben vakantie. Er stond een andere auto klaar, nu een Seat Bolero. Leuk, wat groter maar rijdt niet zo soepel als een VW Polo.
Aangekomen bij de Honey Pot Guesthouse in Umhlanga Rocks. Een gezellig Engels stel die ons maar wat graag hum guesthouse willen laten zien, al meer dan 25 jaar in ZA en willen nooit meer terug. Met de nodige informatie te voet naar het strand zo’n 10 minuten lopen. Er is momenteel een zware storm, niet koud maar heel veel wind. Wandeling langs het strand gemaakt en wat gedronken in een echte Afrikaanse (Engelse) pub, waar net op de TV’s een rugbywedstrijd begon. De tent vol supporters van de blauwe. Ja nu waren beide teams in het blauw, maar we moesten juichen voor de Blue Bulls. Gelijk leuk contact en één van de dames had familie in Voorschoten.
Daarna bij de “buren” gegeten Turn ‘n Tender. Als vooraf een traditioneel gerecht: Biltong en Beef Short Rib Rasher en een heerlijke Point Rump.
Moe maar voldaan weer terug gewandeld naar de Honey Pot.